Met elke haarspeldbocht die de bus maakt, wordt het uitzicht een beetje witter. Ik ben op weg naar het Brandnertal in Vorarlberg, in het westen van Oostenrijk. Het dal is vannacht met een vers laagje poedersneeuw bedekt. Het perfecte moment voor mij dus om te ontdekken wat je in het Brandnertal in de winter kunt doen als je niet de piste op gaat. En dat blijkt veel te zijn: van winterwandelen tot wellnessen, van bosbaden tot biken in de sneeuw.

Advertentie: Dit artikel bevat promotie voor mijn samenwerkingspartner Vorarlberg Tourismus, die mij voor deze reis heeft uitgenodigd. Alles wat je in dit artikel leest, is gebaseerd op mijn eigen ervaring en mening.

Bosbaden in het Brandnertal: even op adem komen

Na een paar minuten lopen we verder. “Je wandelt zeker veel?” vraagt Nadine. Ze merkt het aan mijn tempo. Bij bosbaden leg je maximaal een kilometer per uur af. Oké, het tempo moet dus beduidend omlaag. Onderweg laat Nadine me een naald van een spar proeven. Verrassend: die smaakt een beetje naar mandarijn! Verderop voel ik met gesloten ogen aan de bast van een oude beukenboom, ik laat mijn handen over het zachte mos en de kleine rimpeltjes glijden. Bosbaden doe je met alle zintuigen. Aan het begin geeft Nadine aanwijzingen, soms kleine oefeningen, maar na een tijdje gaat het vanzelf. Je gaat vanzelf rustiger lopen, om je heen kijken, hurken om iets op de bodem te voelen. Waar het allemaal goed voor is? “Studies laten zien dat cortisol wordt afgebouwd en serotonine wordt aangemaakt als je tijd in het bos doorbrengt,” legt Nadine uit, “Bovendien dalen je bloeddruk en hartslag. Kortom: het is een vorm van ontspanning.” En niet alleen dat, het is ook gewoon heel erg fijn om van de schoonheid van het bos te genieten.

Mountainbiken in de sneeuw in het Brandnertal

’s Middags is het tijd voor actie. “Je hebt vast al eens gemountainbiket?” vraagt Hery, de eigenaar van Bergsportevents in Brand. “Jawel, maar nog nooit in de sneeuw,” antwoord ik. “Nou goed, dan weet je hoe het werkt,” lacht hij. Ik kijk naar Emma. Zij werkt voor Bergsportevents, is skileraar en vandaag mijn gids. Ze knikt bemoedigend. Helm op, handschoenen aan, GoPro bevestigen en los geht’s. We zoeven weg over het asfalt. Na de eerste kilometer is het pad bedekt met sneeuw: eerst een dun laagje, met de kilometer wordt het meer en poederiger. In het begin verwacht ik dat ik elk moment kan uitglijden, maar ik merk dat de mountainbike met winterbanden stabiel is en en trap stevig door.

Winter-mountainbiken naar de Schattenlagant Hütte in het Brandnertal

De volgende dag weer fit de sneeuw in na een goede nacht? Bij Hotel Garni Tannleger* kom je zeker tot rust. Het is een knus en modern hotel met ruime kamers, een goed ontbijtbuffet en een kleine spa. Niets beter dan de sauna in na een dag buiten! Of nou ja, niks? Een lekker hapje eten gaat er ook wel in. Mijn tip: restaurant Gufer55. Regionale seizoensproducten worden hier omgetoverd tot heerlijke gerechten. Soms traditioneel, soms modern, in ieder geval lekker. Niet voor niets kreeg dit restaurant twee ‘koksmutsen’ van het gerenommeerde Gault&Millau.

Winterwandelen in het Brandnertal (Oostenrijk)

Op mijn laatste ochtend in het Brandnertal ontmoet ik Anna Engstler. Zij zorgt dat het gastenprogramma in het Brandnertal vol leuke activiteiten zit en ze is wandelgids. We gaan met de Dorfbahn in Brand omhoog om een winterwandeling te maken. En we hebben mazzel: het heeft vannacht gesneeuwd, dus alles is met een vers laagje poeder bedekt. Al na de eerste honderd meter staan we tot onze kuiten in de sneeuw. We zijn de eersten die na de sneeuwval op de winterwandelroute Parpfienz-Weg lopen. De Parpfienz-Weg is 4,5 kilometer lang en loopt tussen het bergstation van de Dorfbahn en het bergstation van de Panoramabahn. Wij lopen de route bergopwaarts, zodat we eindigen met een hapje en een drankje, maar daarover later meer.

Voorlopig staan we namelijk nog diep in de sneeuw. Voor het uitzicht moeten we vandaag ons best doen, af en toe ook onze fantasie gebruiken. Maar als er soms een een kleine opening in de sneeuwwolken komt, is het indrukwekkende Rätikon-gebergte te zien. En het heeft ook wel iets om gefocust te zijn op de details: hoe de dennentakken buigen door de dikke laag sneeuw, het geknisper onder onze voeten, een klein vogeltje dat tussen de bomen vliegt en de frisse winterlucht op het enige stukje wat niet dik ingepakt is: mijn gezicht. Na een kleine twee uur bereiken we bij Restaurant Frööd, dat naast het bergstation van de Panoramabahn ligt. Wat meteen opvalt als je binnenstapt: de enorme ramen in de houten wanden. Eigenlijk zou het ook niet anders mogen als je een restaurant op zo’n plek bouwt: je móet gewoon de bergen kunnen zien als je geniet van de Kaiserschmarrn of een van de vele andere lekkere dingen die op de kaart staan.

Na de lunch gaat Anna weer naar het dal. Ik kan het niet laten nog even een stukje door de sneeuw te ploeteren voordat ik met bus en trein weer naar huis ga. Wie weet wanneer ik weer door de fresh pow kan wandelen! Als ik richting de Klamperalpe ben gewandeld en mijn schoenen dan écht vol sneeuw zitten, is het tijd om terug te keren. De Panoramabahn doet zijn naam eer aan: de gondel gaat dwars over het dal van de Burtschasattel naar het bergstation van de Dorfbahn en biedt rondom een blik op de bergen die het Brandnertal omringen. Een mooie afsluiter van de winterwandeling!

Winterwandeling Parpfienz-Weg in Brand

Wintersport met openbaar vervoer: gratis in het Brandnertal

Dit artikel bevat affiliate links (gekenmerkt met *). Als je via een van deze links een bestelling doet, krijg ik daarvoor een kleine commissie. Dit kost jou natuurlijk niks extra’s. Bedankt!