Mijn colletje trek ik nog iets verder omhoog en ik hup van het ene op het andere been. Ik kijk op mijn telefoon om het startpunt van de route te vinden. De weer-app geeft aan dat het twee graden is. Ik sta met mijn fiets bij het station in Kaufbeuren, in de Zuid-Duitse regio Ostallgäu. Hier begin ik aan de fietsroute Kloster-Runde.

Mistige morgen in Kaufbeuren

Zonnig herfstweer was voorspeld. Ik zie dat de zon zijn best doet, maar de eerste kilometers fiets ik nog door de laaghangende mist. Die zorgt ervoor dat mijn vingers er bijna afvriezen, maar ook dat de Bärensee er bijzonder mysterieus uitziet. Een fuut zwemt door de witte, nevelige flarden die boven het wateroppervlak hangen en duikt dan onder. Ik fiets verder langs de rivier de Wertach naar het volgende meer: de Bachtelsee. Net als de Bärensee is dit een stuwmeer in de rivier de Wertach. Samen vormen de meren en het gebied eromheen een belangrijk toevluchtsoord voor inheemse watervogels. Ook bevers hebben zich hier de afgelopen jaren gevestigd. Op een paar zwanen na heb ik vandaag op vogelgebied niet zoveel geluk. Waarmee ik wel geluk heb: de zon breekt door de wolken. En zo heb ik aan de oever van het meer het eerste uitzicht op de toppen van de Alpen.

Sagen en legendes over de Allgäu

De route gaat verder over kleine, hobbelige bospaadjes naar Biessenhofen. Aan de kleuren van het bos is goed te zien dat de herfst nu echt in het Vooralpenland is aangekomen. Het is een heerlijke periode om te fietsen in de Ostallgäu: de natuur is prachtig en de fietspaden lekker rustig. Rond de stad Biessenhofen passeer ik meerdere keren een Sagenort. Over dit stukje van de Ostallgäu zijn vele mythen en sagen bekend. Bijvoorbeeld over dieren die praten op kerstavond, over Mang vom Schimmelhof, die dagenlang met een stier vocht, en over de kleine ram die een kerk bouwde in Bidingen. Wie van spannende en soms gruwelijke sprookjes houdt, moet zeker even afstappen bij een van de informatieborden langs het fietspad.

Adembenemend Alpen-uitzicht en historische higlights

Met een fantastisch uitzicht op de Alpen in de verte fiets ik verder over glad asfalt naar Apfeltrang. Tot nu toe ging het fietsen bijna vanzelf, maar hier moet ik stevig op de pedalen trappen om het eerste echte klimmetje te trotseren. Ik ben hier dan wel in het Alpenvoorland, toch maak je op de Kloster-Runde ruim 500 hoogtemeters. En die hoogtemeters hebben ook een voordeel: bergafwaarts lijk ik wel over het fietspad te vliegen. Links en rechts van de weg staan bont gekleurde herfstbomen. Nog tot Friesenried zie ik bijna constant de contouren van de bergen in de verte. Door het heldere herfstweer kan ik zelfs enkele bergtoppen van de Ammergauer en Allgäuer Alpen onderscheiden. Ongeveer op de helft van de route keer ik de bergen helaas de rug toe. Niet getreurd, want de tweede helft van de route heeft een aantal historische highlights in petto. De eerste staat me te wachten in Eggenthal. Op een kleine heuvel aan de rand van het dorp staat de bedevaartkapel Maria Seelenberg. Volgens een legende bouwde een groepje kinderen in 1645 op deze plek een bescheiden kapel van hout en stenen, die na 30 jaar in verval raakte. In de eeuwen erna werd de kapel steeds weer gerenoveerd en aangevuld. Ik heb mazzel: de kapel is open en ik kan de indrukwekkende koepelbeschildering bewonderen.

Geen Kloster-Runde zonder… kloosters!

Vanaf Eggenthal kan ik in het noordelijke, vlakkere Vooralpenland van de Ostallgäu lekker kilometers maken. Ik fiets door de weilanden en bossen. Af en toe zie ik een roofvogel elegant door de lucht cirkelen. Ik probeer ze te herkennen aan hun vleugels en weet in ieder geval zeker dat ik een rode wouw, valk en buizerd gezien heb. Na ongeveer veertig kilometer bereik ik Irsee, een klein plaatsje in de buurt van Kaufbeuren. In dit plaatsje staat een bijzonder bouwwerk waar de Kloster-Runde onder meer zijn naam aan te danken heeft: het klooster Irsee. Het klooster werd aan het einde van de 12e eeuw gesticht onder leiding van markgraaf Heinrich von Ronsberg-Ursin. Het werd oorspronkelijk op een berg gebouwd, maar een paar jaar later werd het vanwege watertekort naar de huidige locatie verplaatst. De secularisatie in 1802 en 1803 leidde tot de opheffing van het klooster. In 1849 werd in het imposante gebouw de eerste psychiatrische inrichting van de streek Zwaben geopend, waar humanere behandelmethoden werden geïntroduceerd. Toen ook de psychiatrische inrichting aan het einde van de 20e eeuw werd gesloten, werd het kloostercomplex gerestaureerd en omgevormd tot een educatief centrum met een focus op psychiatrie-gerelateerde opleidingen. Het Klooster Irsee functioneert nu als conferentiecentrum, cultureel centrum en educatief centrum. De voormalige kloosterkerk is dagelijks toegankelijk tot 18:00 uur, het klooster zelf alleen met een rondleiding. Ik loop daarom nog even de kerk in. Wow, de enorme pilaren met stucwerk-versieringen, de schilderingen op het plafond, de spreekstoel in de vorm van een gouden schip… Ik kijk mijn ogen uit. Voordat ik vervolgens verder fiets, las ik nog een korte pauze in bij de kloosterbrouwerij, waar nog altijd op traditionele wijze kloosterbier wordt gebrouwen.

De kloostergeschiedenis van Kaufbeuren

Vanaf Irsee fiets ik een ruim halfuur naar Kaufbeuren. Nog een laatste klimmetje en dan is het ontspannen uitrijden tot in het centrum. Daar laat ik mijn fiets even staan om door de smalle straatjes van Kaufbeuren te slenteren. Je weet vast wel hoe een kind een middeleeuwse stad tekent? Met vele kleine huisjes, een kerk en een grote muur eromheen? Zo ongeveer ziet Kaufbeuren eruit. De felgekleurde gevels van de rijtjeshuizen contrasteren met het grijs van de klinkers. Via kleine steegjes wandel ik van het ene straatje naar de andere. Een van de steegjes brengt me naar de tuin van het Crescentia-klooster. De geschiedenis van het klooster van de Franciscanessen gaat terug tot in de 13e eeuw. Eeuwen later is het vernoemd naar Maria Crescentia Höss, die in de 18e eeuw in het klooster leefde en Overste werd. Van heinde en verre kwamen mensen naar haar toe om advies te vragen. In het klooster bevindt zich een gedenkplaats voor deze vrouw, die na een proces van bijna twee eeuwen pas in 2001 heilig werd verklaard. Deze gedenkplaats kun je met een rondleiding bezoeken, de kloosterkerk en winkel zijn doordeweeks meestal open.

De kloostertuin: een oase van rust en groen in Kaufbeuren

Op de helling tegenover de ingang van de kloosterkerk bevindt zich de voormalige bevoorradings- en kloostertuin ligt op de helling. Aan het begin van deze eeuw onderging de tuin een transformatie tot een schilderachtig park vol inheemse en exotische plantensoorten. Het is een oase van stilte en groen midden in de stad Kaufbeuren. Ik loop over smalle, kronkelige paadjes tussen de kruiden, bloemen en bomen door naar boven. Vlak voordat ik de tuin bij de oude stadsmuren verlaat, komt er nog een mooi uitzichtpunt met een bankje. De perfecte plek om even in rust te genieten van de belevenissen van vandaag, voordat ik weer door de gezellige drukte van de stad terug fiets naar het station.

Praktische informatie over de Kloster-Runde in de Ostallgäu

Meer fietsen in de Ostallgäu (Zuid-Duitsland)

Voor fietsliefhebbers heeft de regio Ostallgäu in Zuid-Duitsland talloze mogelijkheden in petto. Met dertien routes voor een dag fietsen en een meerdaagse fietsroute kunnen fietsliefhebbers de adembenemende natuur van het Schlosspark in al haar glorie verkennen. De RadReiseRegion Schlosspark im Allgäu biedt een hoogwaardig netwerk van fietspaden en bewegwijzering. Niet voor niets is de Ostallgäu een RadReiseRegio. Wie op zoek is naar rust, zal dit in de lente en herfst zeker op de fietspaden beleven. Voor het gezellige beetje reuring zorgen de historische stadjes zoals Füssen en Kaufbeuren. Mijn favoriete routes zijn de Burgen- und Schlösserrunde langs burchten en kastelen en de 8-Seen-Runde langs de vele meren in de Ostallgäu.

Tip: Lees ook mijn blogpost over de Schlossparkradrunde. Je kunt deze meerdaagse tocht ook erg goed in de herfst fietsen!

Disclaimer: Dit artikel schreef ik in samenwerking met Tourismusverband Ostallgäu. Het enthousiasme dat je leest, is zoals altijd 100% dat van mij.