Wandelaars opgelet, zet de Gerolsteiner Dolomieten maar op je verlanglijstje met wandelingen! Dit gebied in de Eifel in Duitsland is spectaculair mooi. Vooral vanwege de indrukwekkende rotsformaties, die de Gerolsteiner Dolomieten zijn naam geven. Maar zeker ook door de smalle bospaadjes, de enorme hoeveelheid groen, de 2 miljoen jaar oude grot en de weidse uitzichten. De natuur rondom de stad Gerolstein is een paradijs voor mensen die graag wandelen!
De wandelroute Gerolsteiner Acht in het kort
De wandelroute Gerolsteiner Dolomiten Acht bestaat uit twee routes: het Felsenpfad en het Keltenpfad. Beide zijn minder dan tien kilometer en dus goed in een halve dag te lopen. Of maak er een stevige dagwandeling van en loop ze achter elkaar.
Gerolsteiner Felsenpfad
- Lengte: 8,7 km (rondwandeling)
- Hoogtemeters: 240 meter
- Tijd: ongeveer 3 uur
- Moeilijkheidsgraad: makkelijk/gemiddeld
- Horeca: in Gerolstein
- Bereikbaar met OV: ja, station Gerolstein
- Bekijk de route op Komoot
Gerolsteiner Keltenpfad
- Lengte: 10,8 kilometer (rondwandeling)
- Hoogtemeters: 293 meter
- Tijd: ongeveer 2,5 uur
- Moeilijkheidsgraad: gemiddeld
- Horeca: in Gerolstein
- Bereikbaar met OV: ja, station Gerolstein
- Bekijk de route op Komoot
Tip: Met de Tourenplaner van Rheinland-Pfalz kun je makkelijk routes vinden, samenstellen, opslaan en offline gebruiken tijdens je wandelingen.
Dolomieten in Duitsland? Zeker, de Gerolsteiner Dolomieten!
Ik hoor je al bijna sputteren: de Dolomieten zijn toch in Italië. Je hebt helemaal gelijk. Maar er zijn ook Dolomieten in de Eifel, in Duitsland. En dat zit zo. Miljoenen jaren geleden bevond zich op deze plek nog een tropische zee met riffen van stromatoporen (die lijken op sponzen) en koralen. En toen trad er dolomitisatie op: een natuurlijk fenomeen waarbij calciumcarbonaat wordt omgezet in dolomiet. Dolomiet, ook wel dolosteen genoemd, is een soort gesteente dat grotendeels uit het mineraal calcium-magnesium-carbonaat bestaat. Dit tref je in grote getalen aan in Italië, maar dus ook in de Eifel in Duitsland. Door verzakking en plooiing van de rotsen kwam het gesteente in de Eifel omhoog en zo zijn de huidige Gerolsteiner Dolomieten ontstaan.
En nu je dit weet, kunnen we door naar de prachtige wandeling die je in de Gerolsteiner Dolomieten kunt maken. Want wie 20 kilometer iets teveel van het goede vindt, kan de Gerolsteiner Dolomiten Acht prima in twee keer wandelen. De naam van de route zegt het al: hij heeft de vorm van een acht. De twee rondjes komen in Gerolstein bij elkaar en daarom is dat het startpunt van beide wandelroutes.
Gerolsteiner Felsenpfad
Na een paar honderd meter over asfalt in Gerolstein duiken we het bos in. Smalle bospaadjes leiden ons meteen een flink stuk omhoog. En daar zijn ze: de eerste indrukwekkende rotsformaties op de wandeling. Ik laat mijn hand over het reliëf van het gesteente glijden. Ongelooflijk dat het al bijna 400 miljoen jaar oud is! Wie heel goed kijkt, zou zelfs nog fossielen kunnen ontdekken – overblijfselen van de oceaan die hier ooit kolkte en klotste.
Via het Munterley-plateau naar de grot Buchenlochhöhle
Zigzaggend wandelen we omhoog tot we op het Munterley-plateau staan. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht op Gerolstein. En daarachter zie je de glooiende heuvels, het zijn de resten van wat ooit actieve vulkanen waren (maar later meer over vulkanen!). Daarna gaat de wandeling verder door het bos. Links en rechts van het pad zie je steeds weer de imposante rotsformaties.
En dan bereiken we de Buchenlochhöhle, een grot waar je met een trappetje in kunt klimmen. Ruim 2 miljoen jaar geleden ontstond er een klein scheurtje in het gesteente, die steeds groter werd. En groot is ‘ie! 30 meter lang, 4 meter breed en 2,5 meter hoog. En kennelijk groot genoeg om in te wonen want bij opgravingen zijn sporen van de Neanderthalers gevonden. Ook botten van mammoeten en holenberen zijn ontdekt. Heel gaaf!
Een droge maar: dit is waarom het gebied de Vulkaaneifel heet
Dan maakt het bos plaats voor groene weides. Een van die weides heeft plotseling een ‘deuk’. Het is een zogenaamde maar: een type vulkaan waarbij magma op water stuit, daardoor voor een explosie zorgt en een krater achterlaat. In de Vulkaaneifel in Duitsland heb je maren waar water in blijft staan – een prachtig gezicht! – maar veel vaker voorkomend zijn de droge maren zoals deze langs het Felsenpfad.
Op deze wandelroute in de Gerolsteiner Dolomieten kun je trouwens ook ter plekke meer te weten komen over het (vulkanisch) gesteente in de Eifel. Bij een voormalige steengroeve is een Geo Akker ingericht met informatie over de verschillende soorten stenen die hier in de bodem verstopt zitten of juist aan de oppervlakte zijn gekomen. Na de Geo Akker is het nog een klein stukje wandelen voordat je weer terug in Gerolstein bent.
Gerolsteiner Keltenpfad
Het Keltenpfad vormt de andere lus van de Gerolsteiner Dolomiten Acht. De wandeling is iets minder spectaculair als het Felsenpfad, maar wel erg mooi. Dus als je tijd hebt om beide te wandelen, zou ik zeker ook deze route lopen!
Omhoog naar de uitkijktoren Dietzenley
De zon zakt al richting de horizon als ik in Gerolstein begin te wandelen. In de stad neem ik het trappetje omhoog en heb na de eerste tientallen hoogtemeters als een mooi uitzicht te pakken. Vanaf hier kijk ik op Gerolstein, het groene dal en de rotsformaties aan de overkant. Het is een voorproefje van het uitzicht dat me later staat te wachten, maar eerst wandel ik een heel stuk door het bos. De regen heeft ervoor gezorgd dat het ontzettend groen is in de Eifel en hoewel het pas eind juli is, schieten overal al paddenstoelen uit de grond.
Na een paar kilometer zie ik tussen de bomen door de houten uitkijktoren Dietzenley. Op een hoogte van 617 meter heb je hier een schitterend uitzicht over de Vulkaaneifel. In de verte zie ik ook de Kasselburg, een burcht uit de 12e eeuw waar zich nu een adelaars- en wolvenpark bevindt. Ik krijg geen genoeg van het uitzicht en ga nog even op de rotsen aan de voet van de uitkijktoren zitten. Met de goudgele gloed van de avondzon heeft het landschap van de Vulkaaneifel iets sprookjesachtig. Maar het duurt niet lang meer voordat de zon echt onder is, dus ik werp nog een blik op het informatiebord over de Gerolsteiner Dolomieten en moet dan toch echt verder wandelen.
Imposante dolomiet-rotsen langs de wandelroute
De wandelroute brengt me door het bos, een stukje door een open veld met wilde bloemen en dan weer het bos in. Net als ik denk dat ik nu wel tempo kan gaan maken omdat ik alle highlights gezien heb, sta ik opeens op het randje van enorme rotsen. Het is het dolomiet-gesteente dat dit gebied zijn naam heeft gegeven. Tussen de rotsen bevinden zich spleten en ondiepe grotten. Een klein paadje brengt me slingerend tussen de enorme rotsformaties door naar beneden. En dan is het nog maar een klein stukje over een breed pad voordat ik de kerktoren van Gerolstein weer zie.
Disclaimer: Ik maakte deze twee wandelingen tijdens het Bloggerwandern, waarvoor ik uitgenodigd door Rheinland-Pfalz Tourismus GmbH was. Zoals je van me gewend bent, is het enthousiasme dat je leest 100% dat van mij!
