Mensen die ogenschijnlijk gewichtloos de helling af skiën? Ik heb dat altijd heel indrukwekkend en ook wel een beetje sexy gevonden. Maar ik had nooit gedacht dat ik het zelf ooit zou doen. Het idee kwam niet eens in me op. Totdat ik langere sneeuwschoentochten ging doen. Bergaf lopen? Niet perse het leukste deel van de tocht. Vooral als anderen in 20 minuten beneden zijn en jij nog minstens twee uur nodig hebt. Toen kwam ineens de skidroom naar boven. Toerskiën – dat leek me te gek! Maar voordat ik deze droom kon verwezenlijken, moest ik een fundamentele uitdaging overwinnen: leren skiën. Want ik had nog nooit op ski’s gestaan… Dus nam ik me voor om in één winterseizoen te leren skiën en, als het op de een of andere manier zou lukken, in dezelfde winter ook nog voor het eerst te gaan toerskiën. En dat terwijl ik al achter in de 20 ben! Is het überhaupt nog mogelijk om dit alles te leren?
- De stuntelige eerste dag op de piste
- Oefenen, oefenen, oefenen – op en naast de piste
- Grote vooruitgang met privélessen
- De eerste piste-skitocht: naar het Füssener Jöchle in het Tannheimer Tal
- Mijn eerste toerskitochten voor beginners: stap voor stap het alpiene terrein in
- Mijn eerste echte skitocht naar de Pontensattel in het Tannheimer Tal
- Skitocht met twee bergtoppen in het Kleinwalsertal
- Het einde van de winter: Herhaling van de eerste skitochten met verse sneeuw
- Stap voor stap van niet-skiër naar mijn eerste toerskitochten
- Conclusie van mijn eerste skiseizoen: gewoon durven en genieten van het proces
- Mijn skimateriaal: piste-skiën & toerskiën
De stuntelige eerste dag op de piste
Mijn start was allesbehalve elegant. Omdat ik van het type “doe het zelf” ben, ging ik zonder lessen een blauwe piste in Beieren op. Op 6 januari ontmoette ik een vriend uit de Allgäu. Hij is drie weken geleden begonnen met leren skiën, dus veel kan hij kan me ook niet leren. Dat geeft niet – we leren het samen wel. Mijn hart bonst als we in de sleeplift zitten. Met mijn ski’s in een pizzapunt ski ik de blauwe helling af. Ik val. En sta op. Ik val weer. En sta weer op. De volgende drie uur brengen we zo door. “Het is verbazingwekkend dat je nog steeds opstaat met een glimlach op je gezicht,” lacht mijn vriend. Op de een of andere manier kan ik het niet helpen. Ook al doet inmiddels alles pijn, het blijft leuk.




Oefenen, oefenen, oefenen – op en naast de piste
Vanaf die dag bracht ik bijna elke vrije minuut door op de piste. Voor het werk, na het werk, tijdens mijn lunchpauze. Natuurlijk hielp het dat ik een thuisbasis hab gevonden in het Tannheimer Tal, op de grens tussen Beieren en Tirol. Het skigebied Neunerköpfle ligt op minder dan vijf minuten lopen van mijn vakantie-appartement in de Käserstube. Naar boven? In het begin gebruik ik alleen het tovertapijt op de kinderhelling. Ik oefen mijn ski-skills tussen de kinderen. Als dat lukt, neem ik soms de bus naar de Schachenlift in Grän. De skigebieden in het Tannheimer Tal zijn perfect voor beginners: gemakkelijke, brede en goed geprapareerde pistes die veel ruimte bieden voor fouten en vooruitgang, wat het leren gemakkelijker maakt. Bovendien is het hier vaak niet erg druk, zodat je in alle rust kunt oefenen.
Na twee weken durf ik te skiën op een rode piste en… zelfs een beetje off-piste. Het oefenen naast de piste herinnert me aan mijn doel: toerskiën. Ik heb zoveel plezier met “rondspringen in de sneeuw” dat ik nog gemotiveerder raak. Een ander klein hoogtepunt is zeker het skiweekend in Garmisch. Twee dagen skiën op de hoogste berg van Duitsland? Ik had het me een paar weken geleden absoluut niet kunnen voorstellen, maar het is echt te gek.
Zo vaak op de piste? Dan is een seizoenskaart van Bergbahnen Tannheimer Tal waarschijnlijk de moeite waard. Hiermee kun je zo vaak als je wilt gebruik maken van de skiliften in de vier skigebieden in het Tannheimer Tal. De vier skigebieden zijn: Neunerköpfle in Tannheim, Füssener Jöchle in Grän, Wannenjoch in Schattwald en Rohnenspitze in Zöblen.








Grote vooruitgang met privélessen
Maar ik ben me er ook van bewust dat ik mijn eigen “skistijl” aan het ontwikkelen ben. Als je al van “stijl” kunt spreken 😉 Dus zoek ik een leraar in het Tannheimer Tal. En ik vind een hele goede. Zijn naam is Bernd Grießer. Hij heeft jarenlang een skischool gerund in het Tiroolse dal en is nu privéleraar. Volgens hem is er zeker ruimte voor verbetering. Volgens mij is hij nog best vriendelijk als hij dat zegt. Dus we gaan terug naar de babypiste. We doen oefeningen, vooral zonder stokken. “Die leiden alleen maar af,” zegt Bernd lachen tegen me. Ik voel me soms net een 5-jarige als ik met mijn armen in de lucht naar beneden ski. Maar de oefeningen zorgen voor vooruitgang en daarom wordt het steeds leuker. Ik vond het echt verbazingwekkend wat een groot verschil een paar uur privéles maakt – een super investering.



Ik ga nog sneller vooruit als ik alpineski’s van Fischer krijg, die veel stabieler zijn op de piste en me meer controle geven in de bochten: de Curv RC4. Bij Sport Rief in Nesselwängle laat ik de bindingen op de ski’s monteren, de ski’s goed waxen en dan ga ik de piste op! Omdat de ski’s zwaarder en dus stabieler zijn, kan ik me veel meer concentreren op mijn skitechniek. Hierdoor wordt parallelskiën ineens veel gemakkelijker en kan ik bochten ook beter nemen. Het is echt een geweldig gevoel!



De eerste piste-skitocht: naar het Füssener Jöchle in het Tannheimer Tal
Maar mijn toerski’s blijven natuurlijk niet ongebruikt. Want ik wil gaan toerskiën. En een van de beste manieren om dat te leren is met piste-skitochten. Hierbij loop je omhoog en ski je over de piste naar beneden. Het geeft me een gevoel hoe het is om naar beneden te skiën als ik al 1000 hoogtemeters in mijn benen heb. En hoe het is om met een rugzak te skiën. Dus op naar het Füssener Jöchle in het Tannheimer Tal. Naar boven lopen? Geen enkel probleem. Dat heb ik tot nu toe elke winter gedaan. Naar beneden skiën? Oef… Ik zit een beetje gedesillusioneerd na de halve afdaling in een bocht. Ik ging weer eens veel te snel en vloog uit de bocht. Een vriendin zit naast me. “Misschien beter even niets zeggen?” vraagt ze als ze mijn gezicht ziet. Ik knik. Het is het eerste moment sinds ik anderhalve maand geleden ben begonnen met skiën dat ik echt geen zin meer heb. We zitten vijf minuten in stilte naast de piste. Dan sta ik resoluut op. “Let’s go”, en ik kan weer lachen. Mijn vriendin kijkt een beetje verbaasd en glimlacht dan. We skiën naar beneden en ik val niet meer. Met tranen in mijn ogen omhelzen mijn vrienden, die onderaan al op me stonden te wachten, me.



Mijn eerste toerskitochten voor beginners: stap voor stap het alpiene terrein in
Vervolgens heb ik steeds weer tussendoor piste-skitochten gedaan om mijn vaardigheden te verbeteren en me geleidelijk aan aan grotere uitdagingen te wagen. Maar… Ik wil zo graag buiten de piste skiën. De berg op lopen en dan bergaf skiën met vermoeide benen? Het lijkt me best wel pittig. Dus een goede vriendin uit de Allgäu komt met idee: toerskiën light. Bijvoorbeeld door gebruik te maken van de skiliften om een paar hoogtemeters te sparen of over voormalige pistes naar beneden te skiën. Hoe fijn is het dat er zoveel mogelijkheden zijn voor beginners in het Tannheimer Tal!
- Bschießer (Tannheimer Tal): Ik liep omhoog tot ik dacht dat ik veilig naar beneden kon komen. Dankzij de ondersteuning van de Wannenjochbahn konden we ongeveer 500 hoogtemeters besparen en was de start gemakkelijker – perfect voor toerski-beginners zoals ik!
- Krinnenalpe (Tannheimer Tal): De korte skitocht in Nesselwängle voerde ons 400 meter omhoog over een voormalige, niet meer geprepareerde skipiste. Ik kon ook een paar “Spitzkehren” (een soort haarspeldbochten) oefenen omdat het terrein aan het einde vrij steil en smal was. Naar beneden skieden we door poedersneeuw – echt gaaf. Daarna werd het meer een buckelpiste. Niet gemakkelijk, maar zeker een ook goede oefening.




Mijn eerste echte skitocht naar de Pontensattel in het Tannheimer Tal
Na deze “licht-versies” werd het nu tijd voor serious busineness. De skitocht naar de Pontensattel was een uitdaging voor mijn lichaam en hersenen. Hoe geweldig het uitzicht op de top ook was, ik was echt een beetje bang voor de afdaling. Want die start het keteldal in… die is behoorlijk steil. Maar toen ik dat eenmaal onder achter de rug had, heb ik er echt van genoten. Het keteldal is vrij breed en daardoor kan ik met nog niet volledig ontwikkelde korte bochtentechniek hier prima naar beneden skiën. Na het terrein met bergdennen (ook een zeer goede oefening), kom je terug op de piste en kun je het laatste stuk relaxed over de piste skiën of een beetje oefenen naast de piste. Mijn favoriete skitocht in het Tannheimer Tal!



Skitocht met twee bergtoppen in het Kleinwalsertal
Deze tocht was een enorm hoogtepunt van mijn eerste skiseizoen! Na een aantal keer toerskiën in het Tannheimer Tal was het tijd om een skitocht in een andere regio uit te proberen. Dus ging ik met een vriend uit Oberstdorf naar het Schwarzwassertal, een zijdal van het Kleinwalsertal in Vorarlberg. Het oorspronkelijke plan was om de Hehlekopf op te gaan. Maar omdat we zo vroeg waren begonnen, liepen we helemaal alleen door het deels ongerepte terrein en de Steinmandl zag er zo gaaf uit, dus liepen we spontaan naar die top. Ik leerde meteen dat als je vroeg begint op een warme dag, het sneeuwdek behoorlijk glad kan zijn. Crampons voor de ski’s bestellen – mentaal genoteerd. Maar dat helpt me nu niet, dus ik bind de ski’s op mijn rug en loop op skischoenen naar de top. En daar wacht me de volgende uitdaging. De helling heeft nog nauwelijks sporen, wat super is, maar hij is ook veel steiler dan ik had verwacht. Ik voel hoe frustratie tranen in mijn ogen laat lopen. Waarom wilde ik dit ook alweer doen? Na elke bocht sta ik stil om te kijken hoe ik verder moet komen. En dan zit het steilste stuk erop. Een gevoel van trots overvalt me: het was zeker geen hoogtepunt, maar ik ben veilig beneden gekomen. Met dit positieve gevoel is het minder steile stuk daarna dubbel zo leuk!
Omdat het nog vroeg is en de sneeuw zo geweldig is, doen we stijgvellen weer onder onze ski’s en gaan we meteen de Hehlekopf op. Na iets meer dan een uur zijn we al boven en maken we koffie op de top. En dan, hop, met de ski’s naar de Schwarzwasserhütte! Persoonlijk vond ik de afdaling vanaf de Hehlekopf veel gemakkelijker omdat deze minder steil is en de helling nauwelijks bergdennen of struiken heeft. Beide toppen zijn echter gecategoriseerd als matig moeilijk – een geweldige combinatie voor iedereen die op zoek is naar een langere tocht. Je kunt de tocht perfect afsluiten met een Kaiserschmarren-pauze in de Schwarzwasserhütte!





Het einde van de winter: Herhaling van de eerste skitochten met verse sneeuw
Aan het einde van de winter bracht een laatste sneeuwbui perfecte omstandigheden om mijn eerste twee tochten in het Tannheimer Tal te herhalen. Het voelde bijna als een nieuwe start, maar deze keer met veel meer zelfvertrouwen en skills. Op de Ponten had ik het gevoel dat ik de techniek eindelijk echt onder de knie had – zelfs het skiën door het terrein met de alpendennen, dat eerder een vreselijk hindernis vormde, had ik bijna zonder problemen onder de knie. Bij de Bschießer begon de afdaling met een kleine tegenslag – een val en een ski die eraf vloog – maar daarna ging het des te beter. Ondanks de natte, zware sneeuw kon ik genieten van de afdaling en realiseerde ik me hoeveel ik tijdens het seizoen had geleerd. Een waardig einde van mijn eerste toerskiseizoen!



Stap voor stap van niet-skiër naar mijn eerste toerskitochten
Kort samengevat waren dit mijn stappen:
- Leren skiën op de piste, bij voorkeur met (privé)lessen
- Oefenen, oefenen, oefenen op de piste en kilometers verzamelen
- Af en toe ook zelf nog oefeningen op de piste doen
- Oefenen in de poedersneeuw naast de piste
- Toerskitochten met afdaling op de piste
- Gemakkelijke skitochten met weinig hoogtemeters, met lift-ondersteuning of op voormalige pistes
- Skitochten maken die geschikt zijn voor beginners en steeds zelfverzekerder worden
PS. Als je wilt gaan toerskiën moet je ook lawinekennis hebben. Omdat ik de afgelopen al veel jaren met sneeuwschoenen in de bergen op pad was, heb ik elke winter een lawinecursus gevolgd. Dit jaar heb ik dat niet gedaan omdat ik mijn tijd en financiële middelen heb gebruikt om te leren skiën. In plaats daarvan heb ik een halve dag op de berg doorgebracht met vrienden om lawine-oefeningen te doen.

Conclusie van mijn eerste skiseizoen: gewoon durven en genieten van het proces
Van de eerste verwoede poging op de piste tot echte skitochten: elke uitdaging is de moeite waard geweest. Kun je in één winterseizoen leren skiën zodat je ook kunt gaan toerskiën? Het korte antwoord is: ja! Als je veel tijd investeert, kan dat zeker. Vond ik het moeilijk? Helemaal niet. Omdat ik ervan genoot. Ik genoot van elke kleine stap voorwaarts: elke dag op de piste, elke les. Omdat ik wist waarom ik het deed. Oké, misschien met één uitzondering: de ochtend na mijn eerste dag op de piste, toen het voelde alsof er drie bussen over me heen waren gereden. Zoveel blauwe plekken had ik! Maar dat hoort er ook bij – vallen en weer opstaan, doorgaan met een glimlach. Mijn belangrijkste tip? Geniet van het proces! Als je het leuk vindt om te leren, is het veel gemakkelijker om vol te houden.
Mijn skimateriaal: piste-skiën & toerskiën
Als je wilt leren skiën, heb je ook een uitrusting nodig. Ik heb hier een lijst met mijn uitrusting voor je samengesteld:
Alpineskiën
- Ski’s: Fischer Curv TI
- Skischoenen Fischer RC4 115 LV
- Oneway GT11 carbonstokken
- Alissia Slim skibroek van Maier Sports*
- Alpine ski-jas Manzaneda van Maier Sports*
Toerski
- Völkl Rise 88
- ATK Crest 8 toerbinding*
- Dabello Quantum Free toerskischoenen*
- ATK stijgijzers*
- Alpine Loacker trekkingstokken
- Liland P3 broek van Maier Sports
- Toerski-jack van Maier Sports (helaas niet meer verkrijgbaar)
Algemeen
- Barryvox lawineset van Mammut*
- Ortovox Eerste Hulpset Rolldoc*
- Revo Piste No.3 skibril
- Revo Traverse sportzonnebril
Dit artikel bevat affiliate links (gekenmerkt met *). Als je via een van deze links een bestelling doet, krijg ik daarvoor een kleine commissie. Dit kost jou natuurlijk niks extra’s. Bedankt!