Steile bergtoppen, sappig groene weiden en talloze pittoreske berghutten – dat is de Salzburger Almenweg. Als je een meerdaagse huttentocht wilt ondernemen met maximale planningsflexibiliteit, is er nauwelijks een route die nog beter geschikt is. Afgelopen zomer heb ik zes dagen doorgebracht op het deel van deze langeafstandsroute dat door de het Gasteinertal en Großarltal loopt. Terugkijkend is het moeilijk te zeggen of het het prachtige vroege-zomerweer was of het adembenemende landschap dat me overtuigde om de komende jaren zeker weten nog meer delen van deze route te bewandelen. In deze reportage vertel ik je over mijn ervaringen op de Salzburger Almenweg.

Nergens zijn er meer van dan in SalzburgerLand: almen. Al eeuwenlang is de almenzomer een belangrijk onderdeel van het leven van boeren die hun vee in de zomer van het dal naar de bergweiden brengen. Wandelaars werden bij de almen altijd al hartelijk ontvangen met zelfgemaakte lekkernijen en daaraan heeft zich nooit iets veranderd. In 2004 werd het overkoepelende merk “Salzburger Almsommer” gecreëerd om de zomerervaring bij de almen nog toegankelijker te maken voor vakantiegasten. Dit betekent dat de Almenzomer in 2024 zijn 20e verjaardag viert. Het perfecte moment voor een wandeling op de Salzburger Almenweg! Als je op de Salzburger Almenweg wandelt, kom je langs meer dan 120 almen. Van rustiek tot modern: elke alm heeft zijn eigen karakter. De langeafstandswandelroute van 350 kilometer voert in 25 etappes door de regio Salzburger Pongau. Sommige etappes zijn perfect voor gezinnen met kinderen of beginnende bergwandelaars, terwijl andere voorbehouden blijven aan de meer ervaren toppenklimmers en wandelaars. De Salzburger Almenweg is al meer dan 15 jaar een van de populairste langeafstandsroutes in Oostenrijk.

Dag 1: Inlopen op de Salzburger Almenweg in Gastein

Mijn Almenweg-avontuur begint in Gastein als een ‘light’-versie. Met Hotel Blü* in Bad Hofgastein als ’thuisbasis’ en het openbaar vervoer als ondersteuning, wandel ik twee etappes van de Salzburger Almenweg. Voor een snelle start op de eerste dag neem ik de Schlossalmbahn van Bad Hofgastein naar het bergstation op 2066 meter. Ik passeer vlot niet alleen vele hoogtemeters, maar ook het wolkendek dat in het dal hangt. Bij het bergstation begint de zevende etappe van de Salzburger Almenweg. Aan de rand van het pad bloeien duizenden roze alpenrozen en andere kleurrijke bloemen. De afdaling via de Hermann-Kreilinger-Steig naar de Rockfeldalm is zeker het meest alpiene deel van deze etappe, met smalle paden en passages die met staalkabels zijn beveiligd. Toch is het pad goed begaanbaar voor ervaren en goed ter been zijnde bergwandelaars.

De wolken vliegen snel door het dal. Soms kan ik geen honderd meter ver zien, soms kan ik de watervallen aan de andere kant van de vallei zien. Bij de Rockfeldalm biedt de boer aan om mijn fles te vullen met vers bergwater uit de bron. Opgefrist ga ik daarna verder over weelderige bergweiden naar de Gadauner Hochalmen. Vanuit het pittoreske almendorp heb ik uitzicht op de majestueuze Türchlwand en de Sieben Spitz. Maar helaas niet zo lang, want het begint te druppelen. Omdat er voor de middag zware buien en onweer worden voorspeld, daal ik snel verder af het Angertal in. De afdaling voert door dichte sparrenbossen, die op warme zomerdagen zeker een aangename frisheid bieden. Vandaag ruikt het bijna naar de herfst met de geur van natte dennenbomen, paddenstoelen en mos. Na ongeveer 11 kilometer kom ik aan bij het skicentrum in het Angertal, waar de bus me naar Bad Hofgastein brengt. Ik ren door de stromende regen van de bushalte naar het de Alpentherme in Bad Hofgastein, waar ik na dit natte einde van de wandeling lekker kan opwarmen in de sauna. De perfecte, ontspannen afsluiting van mijn eerste wandeldag op de Salzburger Almenweg!

Salzburger Almenweg: bergstation Schlossalmbahn – Angertal | Gastein

Let op: dit is een iets andere route dan de officiële etappe 7 van de Salzburger Almenweg omdat ik een paar omwegen heb toegevoegd. De normale etappe 7 van de Salzburger Almenweg is slechts 9 km lang.

Dag 2: Watervallen en Bauernkrapfen

De volgende ochtend neem ik de bus naar Sportgastein. Het idyllische hoogplateau ligt aan het einde van het Gasteinertal, wordt omringd door bergtoppen van drieduizend meter hoog en er zijn enkele almen waar je kunt pauzeren om een hapje te eten. Het is ook het startpunt van etappe 9 van de Salzburger Almenweg. Ik loop langs de oude Nassfeld weg. Dit was ooit een belangrijke verbinding voor handel en mijnbouw. Nu is het een prachtige wandelroute met veel watervallen langs het pad, zoals de Schleierfall en de Kesselfall. Ik kom precies op tijd aan bij de Untere Astenalm, een van de oudste almen in het Gasteinertal. “We zijn Bauernkrapfen aan het bakken. Wil je er een?” vraagt de waardin Katharina me. Nou en of! Een paar minuten later zit ik te smullen van het gloeiend hete gistdeeg met jam en poedersuiker. Het was mijn eerste Bauernkrapfen ooit en zeker niet mijn laatste.

Freestyle op de Salzburger Almenweg

Salzburger Almenweg: Sportgastein – Bad Hofgastein | Gastein

Let op: de officiële etappe 9 van de Salzburger Almenweg begint in Sportgastein en eindigt in Bad Gastein. De etappe is korter dan mijn etappe: 9 km.

Dag 3: Met een volle rugzak naar de Gamskarkogelhütte

De volgende dag is het tijd om mijn grote rugzak in te pakken. Vandaag wandel ik van Bad Hofgastein naar de Gamskarkogelhütte, en vanaf daar loop ik nog drie dagen op de Salzburger Almenweg. Vandaag volg ik dus niet de officiële Almenweg – de 10e etappe gaat eigenlijk in één dag van Bad Gastein onder de Gamskarkogel langs naar Hüttschlag. Omdat ik zin heb om op de bergtop te slapen, heb ik de etappe iets veranderd en over twee dagen verdeeld. De route is kort, pittig en steil. En omgeven door duizenden alpenrozen. Na een paar uur kan ik de berghut al zien. De Gamskarkogelhütte werd in 1828 gebouwd door aartshertog Johann en is daarmee een van de oudste berghutten in de oostelijke Alpen die puur voor alpinisme is gebouwd. De hut werd oorspronkelijk gebouwd op de Rastötzenalm, die zich 700 meter lager bevindt. Met behulp van sterke paarden werd hij naar de top op 2467 meter getransporteerd. De erfprins van Stiermarken was zelf vaak (jacht)gast in de bergen, onder andere op de Gamskarkogel. Ik kan begrijpen waarom hij voor deze prachtige plek koos: het 360-graden panorama is absoluut geweldig.

Alsof je in een bioscoop bovenop de berg zit

Alexander en Sylvia, het echtpaar dat de hut runt, hebben deze plek ook goed gekozen. Ze hebben eerder bij verschillende andere berghutten gewerkt. Toen kreeg Alexander een telefoontje van de sectie Bad Gastein van de Alpenvereniging met de vraag of hij interesse had om de hut op de Gamskarkogel te pachten. “Ik heb het nog even snel aan mijn vrouw gevraagd of het uitkwam en toen heb ik meteen ja gezegd,” lacht Alex. 2023 was het eerste seizoen dat de twee de berghut op de Gamskarkogel uitbaten, maar Alex is daarvoor al meer dan 400 keer te gast geweest in de hut. Begin juni werd de Gamskarkogelhütte per helikopter voorzien van ongeveer 7 ton voedsel en andere benodigdheden: dat moet genoeg zijn voor het hele zomerseizoen. “Berghutkat Vicky kreeg een gratis vlucht,” vertelt Sylvia lachend. De kat leeft haar beste leven hier op de berg, wordt geaaid door alle gasten en ligt aan Sylvia’s voeten tijdens ons gesprek. We kletsen een tijdje en dan begint de voorstelling van de beste Alpenbioscoop die je je maar kunt voorstellen: de zon gaat onder. De lucht is geel, oranje en rood gekleurd met paarse vlekken. Het gras en de bloemen zien eruit alsof ze een gloeiende rand hebben. Adembenemend. Als de zon helemaal verdwenen is, wordt het plotseling behoorlijk koud: het signaal voor iedereen om in de slaapzak te kruipen.

Salzburger Almenweg Gipfelerlebnis: Bad Hofgastein – Gamskarkogelhütte | Gastein

Dag 4: Afdaling naar het bergbeklimmersdorp Hüttschlag

Salzburger Almenweg: Gamskarkogelhütte – Hüttschlag | Großarltal

Dag 5: Wandelervaring rond de Tappenkarsee op de Salzburger Almenweg

Om de hitte en het zomerse onweer voor te zijn, brengt de hoteltransfer me naar de Hallmoosalm, zodat de etappe van vandaag iets korter is. De klim van daar naar de Nagelsteinhöhe is best een uitdaging. Op de drassige weiden bloeien orchideeën en katoengras. Op aanraden van het VVV neem ik hier de afslag naar het Kreuzeck, zodat ik daarna over de bergkam naar het Karteistorl kan wandelen. Alsof ik ‘m zo besteld heb, komt de zon op de bergkam tevoorschijn. Links van me bevindt is het dal met aan de overkant de Draugsteinalmen, waar ik vannacht zal overnachten. Maar eerst ga ik naar de prachtige Tappenkarsee. Vanaf het Karteistorl kan ik het al in de diepte zien glinsteren. Tijdens de afdaling bloeien alpenrozen en paardenbloemen uitbundig langs de rand van het pad. Rondom het meer torenen indrukwekkende bergtoppen als de Raucheck, Wildkarkopf en Maierkogel hoog de lucht in. Plotseling zie ik midden in het groene landschap de Tappenkarseehütte. De Kaiserschmarrn roept! Even later zit ik smullend op het zonnige terras met uitzicht op het meer te genieten van de Oostenrijkse bosbessenpannenkoek. Daarna sta ik voor een keuze: direct naar de Draugsteintorl of eerst naar beneden en dan langs het meer lopen. De waterrat in mij besluit: ik wil het water in. Na deze verfrissende pauze wandel ik langs het meer naar de Tappenkarseealm, waar ik vervolgens omhoog loop naar het Draugsteintorl. De beklimming is pittig en warm, maar prachtig. Na de drukte bij het meer is het hier overweldigend stil en geniet ik in stilte van het idyllische veenlandschap waar ik doorheen wandel.

Het almleven van heel dichtbij leren kennen

Nu is het niet ver meer naar de Draugsteinalmen. De twee naast elkaar gelegen almen bieden beide de mogelijkheid om te pauzeren of zelfs te overnachten. Ik check in bij de Draugsteinalm-Steinmannhütte en ga op het terras zitten. Drie jonge mensen zwaaien hier de scepter. Terwijl ik geniet van het kaasplankje met ter plekke geproduceerde kaas, raak ik in gesprek met Sandra. De 17-jarige werkt deze zomer voor het eerst op de alm. Kaas maken, gasten bedienen, koeien melken: het is allemaal nieuw voor haar. Dat ze hier de hele zomer op de alm is en nauwelijks mobiele telefoonontvangst heeft, ziet ze als een voordeel: “Je beseft ineens dat je niet zoveel nodig hebt.” Ondertussen brengt haar collega de koeien terug naar de bergweide. “Soms ben je snel terug, soms duurt het wat langer,” zegt Sandra. “Het blijven dieren,” lacht ze. Hoeveel werk er in de kaas en zuivelproducten gaat zitten, kun je aan den lijve ondervinden tijdens een overnachting bij de alm.

Salzburger Almenweg: Hallmoosalm- Draugsteinalm

Let op: de officiële etappe 11 begint in Hüttschlag en eindigt bij de Tappenkarseehütte (11,6 km). Je kunt daar ook overnachten. Ik vond het echter leuk om bij de Draugsteinalm te overnachten omdat je hier het almleven van heel dichtbij kunt meemaken. De alm is traditioneel, eenvoudig en rustiek.

Dag 6: De Salzburger Almenweg nog een keer op z’n allerbest

Alle almen zijn anders

Vanaf het Filzmoossattel zijn er twee varianten van de Salzburger Almenweg. Op de normale route daal je af naar de Filzmoosalm en kun je direct naar de Loosbühelalm, Ellmaualm en verder wandelen. Ik kies echter voor de meer alpiene variant 64, die onder de toppen over het hooggelegen pad naar de top van Loosbühel leidt. De voorbijvliegende wolken zorgen voor een geweldig schouwspel. Ik daal niet rechtstreeks af naar de Loosbühelalm zoals gepland, maar neem een langere omweg. Dit leidt me over prachtige paden, af en toe over een heuvelrug, soms door drassige weiden met wollegras naar de Gründegg. Het 360-graden uitzicht vanaf de 2166 meter hoge top toont de bergen Hohe Tauern, Hochkönig, Tennengebirge en Hagengebirge in volle glorie. Ongeveer 300 meter lager dan de top ontdek ik de Ellmaualm. Hup, naar beneden, op naar de kwarkstrudel. En wat een toeval: bij de alm loop ik het stel uit Wenen weer tegen het lijf, dat net fris gedoucht op het terras is gaan zitten. “Er is hier zelfs een wellness,” vertellen ze me met een knipoog, doelend op de warme douche, die we gisteren niet hadden. Zo verschillend zijn de almen. Dat zal ik zelf ook merken als ik de laatste kilometers naar de Loosbühelalm heb afgelegd. Ik verruil voor de laatste keer tijdens mijn meerdaagse tocht mijn wandelschoenen voor slippers en ga naar mijn kamer. De Loosbühelalm lijkt wel op een boetiekhostel met tweepersoonskamers, fris beddengoed en een warme douche. Maar wat bij elke alm hetzelfde is, is dat de koeien ’s avonds nog een keer worden gemolken en dan terug naar de weiden worden gebracht. Terwijl het vee vrolijk door het hek naar de vrijheid rent, proef ik de kazen van de alm. Deze keer ligt er op mijn plankje ook geitenkaas. “In tegenstelling tot de koeien komen de geiten twee keer vanzelf terug naar de alm om gemolken te worden,” vertelt de jongedame die mijn kaasplankje gebracht heeft.

Salzburger Almenweg: Draugsteinalm – Loosbühelalm über Gründegg | Großarltal

Opmerking: De volgende dag ben ik vanaf de Loosbühelalm naar het Ellmautal afgedaald naar de bushalte Großarl Grundlehen (ongeveer 1 uur wandeltijd). Vanaf daar nam ik bus 541 naar Großarl. Hier gaat bus 540 naar het treinstation van St. Johann im Pongau. Vanaf daar kun je weer de trein naar huis nemen.

FAQ – Wandelen op de Salzburger Almenweg

Dit artikel bevat affiliate links (gekenmerkt met *). Als je via een van deze links een bestelling doet, krijg ik daarvoor een kleine commissie. Dit kost jou natuurlijk niks extra’s. Bedankt!