Grote, pluizige sneeuwvlokken dansen in de lucht. Als ik bij de Breitenbergbahn in Pfronten aankom, herken ik berggids Alexander Grotz gemakkelijk; hij heeft een enorme stapel uitrusting bij zich. Hij deelt sneeuwschoenen en wandelstokken uit aan de deelnemers. De bonte groep bestaat uit een gezin uit de buurt van Stuttgart, de outdoor=iInstagrammers Maren en Isa, en ik. Dit weekend gaan we samen een sneeuwschoenwandeling beleven met een overnachting in een berghut in de Allgäu, in het zuidelijkste Beieren.
In 10 minuten naar het winterwonderland bij de Breitenberg
De kabelbaan brengt ons in ongeveer tien minuten naar het winterwonderland bij de Breitenberg. De voorpret groeit met elke hoogtemeter. Voordat we aan onze sneeuwschoenwandeling beginnen, maken we een korte stop bij de Hochalphütte, waar we vandaag zullen overnachten. De kamers worden toegewezen en de grote rugzakken worden achtergelaten. Na het inchecken, gaan we naar buiten. Daar laat Alexander, een gecertificeerde International Mountain Leader die ook de bergschool Alpintours Montaneo in Pfronten leidt, ons kennismaken met de kunst van het sneeuwschoenwandelen. “Met sneeuwschoenen kun je in principe op dezelfde manier wandelen als in de zomer,” legt hij uit. Het enige verschil: “Je moet iets bredere stappen nemen zodat je niet op je eigen voeten stapt.” Achteruit lopen doe je het beste door je knieën ver omhoog te trekken, zoals een ooievaar. “Maar je kunt je ook omdraaien, dat is waarschijnlijk makkelijker,” voegt hij er lachend aan toe.
Wandelen door de fluffy poedersneeuw
De sneeuwschoenen worden vastgebonden, de wandelstokken goed afgesteld en de capuchons opgezet. “Daar gaan we,” geeft Alexander ons het teken om te vertrekken. “Veel plezier!” Onze eerste stappen in de dikke, fluwelen sneeuw zijn een genot. De afgelopen 24 uur is er meer dan twintig centimeter verse sneeuw gevallen. Dankzij de sneeuwschoenen zakken we niet weg, maar lopen we comfortabel over de witte deken. Dikke sneeuwvlokken blijven op onze jassen liggen. De gesprekken worden steeds stiller tot iedereen in alle rust van het winterlandschap geniet.
Veilig op pad met de berggids
Na ongeveer een half uur stopt Alexander. “Hoe steil denken jullie dat deze helling is?” De schattingen lopen nogal uiteen en we lachen. Alexander legt uit hoe je met twee wandelstokken de hellingshoek kunt inschatten. “Dit is belangrijk voor het beoordelen van het lawinegevaar,” benadrukt hij. “Vanaf een hellingshoek van ongeveer 30 graden kunnen lawines ontstaan. Vandaag lopen we echter door veilig terrein.” We maken verschillende stops onderweg, waar Alexander interessante feiten deelt over sneeuwschoenwandelen voor beginners en de omgeving. “Met sneeuwschoenen zou je theoretisch overal kunnen wandelen, maar ik verzoek je om op de paden te blijven. Zo jagen we geen wilde dieren weg. In de winter kan dat namelijk fataal voor ze zijn, want vluchten in de sneeuw kost ze ongelooflijk veel energie.”
Bergzicht met veel fantasie
Na ruim een uur vraagt Alexander hoe het met ons gaat. De groep is in een positieve stemming. “Dus het is niet erg als we iets langer onderweg zijn dan de geplande 1,5 uur, toch?” lacht hij. Alle duimen gaan omhoog. Even later bereiken we het hoogste punt van onze tocht. Bij het bergstation van de Hochalp-lift zouden we normaal gesproken een geweldig uitzicht hebben gehad op de Aggenstein en de Allgäuer Alpen. Vandaag moeten we echter onze verbeelding gebruiken om het bergpanorama te visualiseren. “Nou ja, dan hebben we een goede reden om nog eens terug te komen,” zegt een van de deelnemers opgewekt. Goedgehumeurd dalen we af naar de Hochalphütte.
Een beetje Nepal in de berghut in Pfronten
Aan het eind van de middag bereiken we de Hochalphütte op 1510 meter. We bergen onze sneeuwschoenen op en schudden onze besneeuwde kleding uit. Daarna ploffen we neer in de knusse Gaststube. Tijd om op te warmen met koffie en iets lekkers! Er worden spelletjes uit de rugzakken getrokken – de beste activiteit voor gezellige middagen in een berghut. We spelen intensief tot het avondeten. Rond zes uur brengt iemand van de bediening een tray vol soepkommen. “Dit is dal bhat, een soort linzensoep,” legt ze uit. “Het wordt tegelijk gegeten met de curry en de rijst, die ik jullie ook gelijk ga brengen.” Een overvloed aan aroma’s dringt mijn neus binnen en mijn maag knort. “Eet smakelijk!” wensen we elkaar toe. Daarna zegt niemand meer iets. De stilte wordt alleen onderbroken door onze tevreden ‘Mmmm’. De curry is smaakvol, de rijst fluweelzacht, de papadam knapperig en de stevige linzensoep maakt het helemaal af.
Van de Himalaya naar de Allgäu
“Ik hoop dat jullie het lekker vonden?” vraagt de huttenwaard, Ang Kami Lama, terwijl we na het eten verwikkeld zijn in een wild potje Uno. Geboren in Nepal, runt hij de Hochalphütte samen met zijn vrouw sinds het seizoen 2022/2023. Ze ontmoetten iemand uit Tirol in de jaren 2000, kwamen over en zijn nooit meer weggegaan. “Ik werkte in verschillende berghutten en almen en begon te dromen van mijn eigen hut,” zegt Ang Kami Lama met een subtiele glimlach. Hij is geboren in de oostelijke uitlopers van de hoogste bergketen ter wereld. Het indrukwekkende berglandschap van de Himalaya kenmerkte zijn kindertijd.
Gezellige avond met verhalen en spelletjes
Ang Kami Lama wilde de gastvrijheid en Himalaya-flair van zijn thuisland naar de berghut in Pfronten in de Allgäu brengen. En hij heeft bijzondere verhalen te vertellen. In mei 2022 vervulde hij zijn grote droom: het beklimmen van de Mount Everest. De volleerde Sherpa en bergwandelgids leidt met onregelmatige tussenpozen groepen in zijn thuisland, bijvoorbeeld op het Annapurna Circuit. Hoe hij het leven als huttenwaard, vader van een 2-jarig zoontje, echtgenoot en berggids combineert? “Sereniteit,” glimlacht Ang Kami Lama. “Mensen plannen veel te veel. Het leven gebeurt toch zoals het gebeurt.” Na deze woorden neemt de huttenwaard afscheid van ons om een kaartspel te spelen met zijn team. Wij richten onze aandacht weer op ons spelletje. Tegen middernacht beginnen de frisse lucht, de beweging en de berghutmagie te werken: iedereen gaat naar bed. Hoe leuk is het om een sneeuwschoenwandeling af te sluiten met een overnachting in een berghut!
Berghutontbijt als afsluiter
“Goedemorgen,” begroet ik mijn kamergenoten. Als ik de volgende ochtend uit het raam kijk, zie ik dat het nog steeds sneeuwt. Met een beetje tegenzin ruimen we onze kamer op en pakken we onze rugzakken in. De gezelligheid van de twee- en driepersoonskamers in de Hochalphütte met hun comfortabele, houten inrichting verleidt ons om langer te blijven. Helaas komt er vandaag een einde aan ons winteravontuur. Maar niet voordat we hebben ontbeten! Een heerlijk ontbijt met brood, kaas, vleeswaren, yoghurt en een warm drankje rondt onze ervaring in Pfronten op een aangename manier af voordat we met de lift weer terug naar het dal gaan.
Begeleide sneeuwschoenwandeling voor beginners met overnachting in de Allgäu
Ben je enthousiast geworden en wil je de tocht ook doen? Je kunt de sneeuwschoentocht voor beginners met overnachting in een berghut boeken op de website van Pfronten Tourismus. Het weekend verloopt als volgt: Op zaterdagmiddag ontmoet je de kleine groep (max. 8 personen) en samen ga je met de Breitenberg-kabelbaan naar de Hochalphütte. Daar maak je een 1,5 uur durende sneeuwschoentocht met een ervaren berggids. Hij zorgt voor de benodigde uitrusting, bestaande uit sneeuwschoenen en telescoopstokken. Daarna heb je vrije tijd in de hut. Diner en ontbijt worden geserveerd in de Hochalphütte en de overnachting is in gezellige tweepersoonskamers. Vergeet niet je eigen hutslaapzak en kussensloop mee te nemen. Na het ontbijt keer je met de lift weer terug naar het dal.
Disclaimer: Ik was uitgenodigd voor deze tour door Pfronten Tourismus. Zoals altijd is het enthousiasme dat je leest 100% van mij.
