Het Tannheimer Tal in Tirol is een paradijs voor sneeuwschoenwandelaars. Elke tocht hier heeft zijn eigen karakter – van rustige paden tot uitdagende tochten naar bergtoppen. Met sneeuwschoenen kun je besneeuwde bergen, stille bossen en adembenemende panorama’s stap voor stap beleven. Het liefst natuurlijk in verse, zachte poedersneeuw. Maar zelfs als de sneeuw niet meer helemaal vers is, zijn deze tochten nog steeds de moeite waard.

Wichtiger Hinweis für Wintertouren in den Bergen: Beachte, dass Sommerwege im Winter oft nicht oder nur unter deutlich erschwerten Bedingungen erkennbar und/oder passierbar sind. Im Winter setzt zudem die Dunkelheit früher ein. Plane deine Tour sorgfältig und informiere dich über die aktuelle Lawinensituation. Rüste dich nach der aktuellen Verhältnissen aus.
Nützliche Links: Lawinenwarndienst Bayern | Lawinenwarndienst Tirol | Lawinenwarndienst Vorarlberg

Sneeuwschoenwandeling van Grän naar het Brentenjoch – De perfecte mix van inspanning en uitzicht

Het is een van de eerste dagen met veel sneeuw als ik samen met twee vrienden de tocht in Grän begin. De frisse winterlucht maakt ons meteen wakker. De eerste stappen door de pas gevallen sneeuw geeft ons het gevoel dat we een andere wereld in duiken. Al snel wordt het behoorlijk inspannend. Niet alleen omdat wij de eersten zijn die door de sneeuw lopen, maar ook omdat het pad flink steil wordt.
Na ongeveer twee uur staan we bij de Böser Tritt. Hier genieten we van het uitzicht op de Tannheimer bergen aan de ene kant en het Alpenvoorland aan de andere kant. Iets onder de Aggenstein worstelen een paar gemzen door de sneeuw. We bekijken ze van een afstandje een tijdje en vervolgen dan onze weg. Omdat het pad over de bergrug naar de Brentenjoch door de instabiele sneeuwomstandigheden te gevaarlijk is, dalen we een stukje af naar de Sebenalpe. Bij de onbemande alpenhut nemen we een korte pauze om op adem te komen voordat de laatste klim begint.
Elke stap door het ongerepte sneeuwlandschap kost kracht, maar zodra ik eindelijk boven sta, is alle inspanning vergeten. De ijzige wind strijkt langs mijn gezicht en het uitzicht op de besneeuwde Allgäuer Alpen is prachtig.

Lang blijven we niet boven. Iets onder de top houden we in de luwte pauze en lopen daarna terug naar het dal. Vanaf de Sebenalpe kiezen we een iets andere route, namelijk langs de Seebach. Hier ligt op een gegeven moment niet zoveel sneeuw meer, dus trekken we de sneeuwschoenen uit. We zien en horen steeds weer de beek. Een mooi eindstuk van de tocht.

Sneeuwschoenwandeling van Zöblen naar de Schönkahler – Zonnige paden en wintermagie

Wie op zoek is naar een zonnige tocht, zal zeker genieten van de sneeuwschoenwandeling naar de Schönkahler. Het is een van mijn favoriete tochten, omdat je met relatief weinig hoogtemeters ongelooflijk mooie uitzichten hebt.
De tocht naar de Schönkahler begint relaxed. Het pad loopt door een stil bos, waar de sneeuw onder onze schoenen knispert. Het is een super zonnige maar ijskoude winterdag, en samen met een vriend ben ik onderweg naar de top. De bomen buigen zwaar onder de witte last. Af en toe valt er met een zachte plof een klein pakketje sneeuw naar beneden. De zon baant langzaam haar weg over de bergkammen en dompelt het landschap in een gouden licht.

Na een tijdje opent het bos zich, en staan we op een uitgestrekte, zonovergoten weide. De tocht is eigenlijk helemaal niet zo zwaar, maar omdat wij vandaag de eersten zijn, kost het flink wat energie om door een laag van ongeveer 30 cm verse sneeuw de eerste sporen te maken. De Schönkahler is al in zicht en dat motiveert ons om verder te gaan.
Boven aangekomen ploffen we in de sneeuw, laten de zon ons gezicht verwarmen en genieten van het uitzicht. Het is zo stil dat ik alleen onze ademhaling en het zachte gefluister van de wind hoor. Sneeuwschoenwandelen in het Tannheimer Tal laat zich hier van zijn zonnigste kant zien.

Sneeuwschoenwandeling van Schattwald naar de Bschießer – Spannend tot het einde

Deze tocht is een echt avontuur. Wanneer we ’s middags in Schattwald beginnen, weten we eigenlijk niet zeker of we de sneeuwschoenen nodig hebben. Dus binden we ze voorlopig op onze rugzak. Bij de Untere Stuibenalpe houden we rechts om het bergstation van de Wannenjochbahn te bereiken. Vanaf hier hebben we de sneeuwschoenen zeker nodig, want de sneeuw is nauwelijks betreden.
Tot nu toe was het vooral inspannend vanwege de steile stukken, maar vanaf hier wordt het uitdagend omdat we ons een weg moeten banen door de poedersneeuw. Ons oorspronkelijke plan was om over de bergkam van de Kühgundspitze en de Kühgundkopf te wandelen, maar we merken dat de tijd tot zonsondergang snel begint te dringen. Daarom steken we voorzichtig de helling over (let op: mogelijk lawinegevaar) en houden daarna pauze op een vlak stukje weide, vlak voor de laatste klim.

De sneeuwschoenen hebben we vanaf hier niet meer nodig: de wind heeft de sneeuw op sommige plekken volledig weggeblazen. De laatste klim naar de top van de Bschießer vraagt nog één keer alles van ons. Stap voor stap volgen we de door de wind vrijgemaakte kam, totdat we eindelijk boven staan. Het uitzicht is adembenemend. De imposante Hochvogel is duidelijk te zien. Links daarvan strekt het berglandschap van het Tannheimer Tal zich uit, terwijl rechts de Allgäuer Alpen het panorama compleet maken.
Nu wachten we alleen nog op de zonsondergang. Al snel kleurt de hemel in zachte roodtinten, die steeds intenser worden. We zeggen gewoon een tijdje helemaal niets meer tegen elkaar, zo mooi is het.

Wanneer het langzaam donker wordt, beginnen we aan de afdaling. Het eerste stuk terug naar het vlakke gedeelte waar we eerder pauze hadden gehouden, doen we graag nog bij het laatste licht. Vanaf daar slaan we nu echter rechtsaf en nemen we de iets directere route naar de Untere Stuibenalpe. Omdat de sneeuw hier vrij ijzig is, kunnen we hier perfect op onze billen naar beneden glijden, wat ons flink wat tijd bespaart (let op: hou ook hier rekening met lawinegevaar).
Wanneer we beneden aankomen, voelt het alsof het midden in de nacht is. Maar onze magen vertellen ons iets anders: het is tijd voor avondeten. Dus gaan we op weg naar de pizzeria en sluiten daarmee deze geweldige sneeuwschoenwandeling in het Tannheimer Tal af.

Sneeuwschoenwandeling van Grän naar de Gamskopf via de Sebenalpe – Een rondje met panorama-uitzichten

De wandeling naar de Gamskopf leidt je door een afwisselend landschap en biedt steeds weer nieuwe uitzichten. Vanaf de parkeerplaats nemen we het wandelpad richting de Füssener Jöchle. De eerste klim is nog vrij ontspannen en het zachte kabbelen van een beekje begeleidt ons door de besneeuwde kloof. Maar al snel wordt het echt steil en inspannend. Zodra we het Füssener Jöchle hebben bereikt, houden we een korte pauze bij de Sonnenalm om weer energie te tanken. Opgeladen gaan we verder. Het pad loopt over de Gamskopf en komt uiteindelijk uit bij de Lumberger Grat. Hier hadden we graag overheen willen gaan, maar vanwege de lawinesituatie vonden we dat vandaag te riskant. Maar dat maakt niet uit, het is hier hoe dan ook prachtig. Hier ontvouwt zich een schitterend panorama. De afdaling naar de Sebenalpe is adembenemend – zachte open vlaktes, die in de glinsterende sneeuw bijna surrealistisch lijken. Vanaf hier gaat het via een steile kloof terug naar het zomerwandelpad, dat ons veilig terug naar het startpunt leidt. Sneeuwschoenwandelen in het Tannheimer Tal laat zich hier van zijn veelzijdige kant zien – van stille bossen tot uitzichtrijke toppen en open vlaktes met vergezichten, deze tocht biedt alles wat een winterliefhebber zich kan wensen.

Of je nu houdt van ontspannen wandelen in de zon of juist van een meer sportieve uitdaging met panorama-uitzichten houdt – sneeuwschoenwandelen in het Tannheimer Tal heeft voor iedereen iets te bieden. Elke van deze tochten heeft me op zijn eigen manier weten te betoveren, en ik hoop dat ze jou ook inspireren om de besneeuwde bergwereld met sneeuwschoenen te ontdekken.