Ik zip nog even m’n broek kort,” zeg ik tegen de meiden. Het is pas mei en vroeg in de ochtend, maar de zon is fel en warm. Het is perfect weer voor een bergtour. Ons doel van vandaag: de Vilser Kegel. Deze 1833 meter hoge bergtop in Tirol ligt op de grens tussen het Vooralpenland en de Allgäuer Alpen, en biedt daardoor een mooi 360-graden-uitzicht.

Steil omhoog naar de Vilser Kegel

Vanaf de parkeerplaats vlakbij de Konrad-skilift wandelen we eerst een klein stuk dwars over de piste. Al snel duiken we het bos en. Gelukkig maar want het pad is steil en de zon wordt steeds feller. We steken een kabbelend beekje over en lopen een stukje langs een vlakke waterval. Heerlijk om even onze handen erin te houden en af te koelen! Na een paar kilometer verlaten we het bos en staan plotseling op een open vlakte. Voor ons torenen de bergen zich boven ons uit. De meest rechter bergtop is het doel van vandaag: de Vilser Kegel.

Iets met een hondenkont en klauteren naar de top

Even wandelen we vlak over de weide, maar al snel wordt het pad weer net zo steil als hiervoor. Bij de Hundsarschjoch buigen we rechtsaf. De wat? Ja, deze bergpas is vernoemd naar de billen van een hond. Zouden we hier naar beneden gaan, wandelen we via de Vilser Alm weer naar het dal. Dat doen we straks. Eerst willen we natuurlijk nog naar de top van de Vilser Kegel! Vanaf de Hundsarschjoch begint het klauteren. Het smalle wandelpaadje ligt vol los gesteente en boomwortels. Op een plek is tijdens de winter zelfs zoveel puin naar beneden gekomen, dat de Deutsche Alpenverein vandaag het pad opnieuw aanlegt. Gelukkig vinden we een weg naar boven. En hebben er zelfs lol in! Tussendoor hebben we een prachtig doorkijkje tussen de smalle, puntige rotsen richting de Vilser Alm. Het Alpenvoorland kunnen we ook steeds beter zien.

Op de top van de Vilser Kegel

En dan staan we op de top! Bij het Gipfelkreuz op de Vilser Kegel pakken we onze broodjes uit. Tijdens de weg omhoog hadden we genoeg te kletsen, nu eten we zwijgend onze lunch en genieten van het uitzicht. De Vilser Kegel ligt op de grens tussen het Alpenvoorland van de Allgäu en de Tannheimer Berge. Aan de ene kant van de Vilser Kegel strekt zich het Alpenvoorland voor ons uit. De glinsterende Forggensee, Weissensee en Hopfensee zijn goed te herkennen. Als we heel erg ons best doen, zien we zelfs Schloss Neuschwanstein. Aan de andere kant zijn de Allgäuer Alpen, zowel die in de Allgäu als in het Tannheimer Tal, zoals de Große Schlicke en Rote Flüh te zien. We zijn nog niet eens halverwege deze wandeling en we smeden al plannen voor de volgende.

Afdaling met taartpauze bij de Vilser Alm

Uitgerust beginnen we aan de weg naar beneden. Eerst weer het alpiene paadje terug naar de Hundsarschjoch, daarna via een vele haarspeldbochten steil bergafwaarts naar de Vilser Alm. “Zeg, hebben jullie ook zoveel zin in taart?” vraagt een van m’n bergvriendinnen. “Ik hoor ‘m al de hele tijd naar me roepen,” antwoord ik. We lachen. Behalve de liefde voor de bergen delen we ook de liefde voor taartpauzes. En laten ze bij de Vilser Alm nu heerlijke zelfgebakken cheesecake hebben. Smaakt heerlijk met een kop koffie en uitzicht op de bergen.

Vanaf de Vilser Alm gaat de wandelroute over brede bospaden verder terug naar het dal. Een kleine highlight onderweg is de Alpstrudelwasserfall. Verder is het een goed stuk om mee te eindigen en ‘uit te lopen’. Halverwege de middag zijn we terug waar we begonnen zijn, in Vils. “Zwemmen?” vraag ik. “Zwemmen!” beamen mijn medewandelaars en we rijden terug naar het Alpenvoorland om een duik te nemen in een van de frisse bergmeren.

Bergwandeling Vilser Kegel via Hundsarschjoch in het kort