Als er één wandeling was die al heel lang op mijn verlanglijstje stond, dan wel die naar Seebensee & Drachensee. Je kunt naar deze twee prachtige meren wandelen vanaf Ehrwald, op de grens tussen de Allgäu en Tirol, vlakbij de Zugspitze. In een zonnig herfstweekend was het eindelijk zover. Ik ging op pad met twee vrienden en een grote rugzak. Ons plan: de wandeling over twee dagen verdelen, overnachten in de Coburger Hütte en zo heel veel tijd hebben om te genieten.

De Hohe Gang: uitdagende wandeling naar de Seebensee

Ons wandelavontuur begint op de parkeerplaats van de Ehrwalder Almbahn. We steken eerst de weilanden over en hebben meteen al het eerste prachtige uitzicht op de Zugspitze, de hoogste berg van Duitsland. We gaan verder door een herfstachtig sparrenbos, waar de boomwortels, stenen en houten treden behoorlijk glad zijn door het herfstweer van de afgelopen dagen. Maar de echte uitdaging begint bij een steile puinhelling. Hier start namelijk de Hohe Gang. Het is een zwarte wandelroute die zijn naam meer dan verdient. Het pad slingert steil omhoog met vele haarspeldbochten. Ondanks de veiligheidsmaatregelen die een paar jaar geleden zijn genomen, is de Hohe Gang niet weggelegd voor wandelaars met lichte sportschoenen. Ervaring in alpien terrein, een goed gevoel voor hoogtes en een zekere tred zijn hier vereist. De noodborden langs het pad benadrukken de ernst van de onderneming.

Ondanks de staalkabels en ijzeren voettredes op sommige plaatsen, is de Hohe Gang “slechts” een gezekerd wandelpad en geen “echte” klettersteig. Als je je veiliger voelt met een klettersteigset, moet je die zeker gebruiken. De Hohe Gang is echter niet te vergelijken met de klettersteigen bij de Coburger Hütte. Wij genieten in ieder geval echt van de beklimming via de Hohe Gang. In de verte zie ik de zon over de berg komen en de gele lariksen op de bergkam verlichten. Het zal niet lang meer duren voordat wij ook in de zon wandelen.

Bergmagie bij Seebensee: panorama-uitzicht op de Alpentoppen

Nadat we de Hohe Gang tot een goed einde hebben gebracht, gaan we verder over een smal bergpad. Het uitzicht wordt met elke stap mooier en ik voel de zonnestralen op mijn gezicht. Na een wandeling van ongeveer twee uur bereiken we de Seebensee op een hoogte van 1.657 meter. Het meer wordt omringd door imposante bergtoppen zoals de Vorderer Tajakopf, de Vorderer Drachenkopf en de Ehrwalder Sonnenspitze. Maar het is niet alleen de locatie van het bergmeer die indruk op ons maakt. Ook de beken die hier uit het meer ontspringen en als waterval verdergaan, zijn indrukwekkend. De Seebensee is absoluut de perfecte locatie voor onze eerste pauze met thee en koekjes.

De Drachensee: een juweeltje tussen de bergen

Daarna wandelen we verder langs de oever naar de andere kant van het meer. Vervolgens wordt het pad echt smal en steil. We wandelen via wat aanvoelt als honderd haarspeldbochten naar de Coburger Hütte. De eerste sneeuw van het seizoen is platgetrapt en ijzig, dus we moeten voorzichtig zijn. Na iets meer dan een uur bereiken we de berghut en de Drachensee. Hoewel de Seebensee ongetwijfeld zijn charme heeft, kan het meer nauwelijks tippen aan de Drachensee. Het kristalheldere blauwe meer ligt voor ons als een fonkelende saffier, omlijst door ruige rotsen. De Drachensee is een goed voorbeeld van een keteldalmeer, dat is ingebed in een diep dal. Op het diepste punt meet het meer maar liefst 28 meter. De oevers in het noorden en oosten worden gekenmerkt door imposante rotsformaties, terwijl in het zuiden en westen steile puinhellingen het meer begrenzen.

Een nacht in de Coburger Hütte

> Wil je in een winterruimte van een berghut overnachten? Met de tips van de Duitse Alpenvereniging (Duitstalig) ben je goed voorbereid.

Opstaan, opstarten en omkeren

De volgende dag word ik wakker met de geur van koffie in mijn neus. Het is nog vroeg en mijn gezicht is koud. Aarzelend kruip ik uit mijn slaapzak en trek snel mijn warme kleren aan. Beneden zijn de eerste mensen al koffie aan het zetten. Ik voeg me bij hen en maak ons muesli-ontbijt klaar. We kletsen met de anderen over de routes die we vandaag gaan nemen. We zijn van plan om via de Tajatörl terug te wandelen naar Lehrmoos. “Dat kan moeilijk worden,” zegt iemand die gisteren de klettersteig daar in de omgeving heeft gedaan. “Het zag er nogal ijzig uit aan de andere kant.” We besluiten het toch te proberen. We spoelen onze pannen af in het meer, pakken onze rugzakken weer in en gaan op pad. De wind wordt met elke stap sterker. We moeten moeite doen om in een rechte lijn te lopen. “Het voelt alsof ik dronken ben,” roep ik lachend naar mijn wandelvrienden. Het is een flinke worsteling. Als we twee wandelaars tegenkomen die ons vertellen over de omstandigheden aan de andere kant van de Tajatörl, kunnen we maar één goed besluit nemen: omkeren.

Terug naar de Seebensee en Ehrwald wandelen

Vlak voor de Coburger Hütte slaan we rechtsaf en wandelen door een rotsgeul terug naar de Seebensee. Het pad heeft minder sneeuw en is zelfs een beetje beschut tegen de wind. Vanaf de Seebensee gaat de wandeling verder over het brede bospad richting het dal. We nemen een kortere route door het bos via een pad vol boomwortels naar de Schlossalm en gaan dan verder door het skigebied. Daar ontmoeten we een stel dat ook in de Coburger Hütte heeft overnacht. Zij hebben net als wij geprobeerd naar de Tajatörl te wandelen en haakten ook af. Samen wandelen we de laatste kilometer terug naar de parkeerplaats. “Tot het volgende huttenavontuur,” groeten ze ons. Een avontuur was het zeker. Ik kijk nu al uit naar de volgende!

Wandelen van Ehrwald naar de Seebensee, Drachensee & Coburger Hütte