Kühgundkopf of Wannenspitze: hoe kan het dat een berg twee namen heeft? Tja, dat gebeurt als een bergtop precies op de grens tussen Duitsland en Oostenrijk ligt. Hoe je ‘m ook noemt, het is een berg met een prachtig uitzicht. Vanuit Oberjoch (Bad Hindelang) kun je er met een mooie route heen wandelen. Daarna kun je er een mooie rondwandeling van maken door een stuk over de bergrug naar de Iseler te lopen. Het is een alpiene wandeling met bijbehorende uitzichten. Een aanrader voor gevorderde wandelaars, maar een extreme alpinist hoef je zeker niet te zijn.
Via de Schmugglersteig de bergrug op
De wandeling begint makkelijk: vanaf de parkeerplaats in Oberjoch wandelen we eerst een stukje over asfalt het dorp in. Bij het eerste wandelbordje slaan we linksaf richting de bergen en verandert de weg al snel in een wandelpad. Die leidt je via de Wiedhag Alpe naar het bergstation van de Wiedhagbahn. Hier kun je kiezen of je met de klok mee of tegen de klok in over de drie bergtoppen wilt wandelen. Wij kiezen voor de route met de klok mee en pikken bij het bergstation de Schmugglersteig op. Dit pad vlakbij de Duits-Oostenrijkse grens werd ooit dankbaar gebruikt om te smokkelen. Het oude tolhuisje staat er zelfs nog! Nu kun je probleemloos de grens oversteken en dat doen we dan ook om op de bergkam naar de Kühgundspitze en Kühgundkopf te komen.
Let op: vanaf hier wordt de route opeens een stuk alpiener. Het pad over de bergrug naar de Kühgundkopf en Kühgundspitze is smal en rotsig. Soms loop je vlak langs de een afgrond en op sommige plekken moet je zelfs een stukje klauteren met behulp van staaldraad. Het is een spectaculair mooi pad als je hiervan houdt en een zekere tred hebt. Links in de diepte kijk je naar het Tannheimer Tal, het Oostenrijkse dal dat aan alle kanten met bergen omringd is zoals de Einstein en de Rote Flüh. Maar blijf zeker ook even staan om je om te draai en over de bergkam richting het Alpenvoorland te kijken. Achter het dal met Oberjoch bevinden zich eerst nog een paar lagere bergen, zoals het Wertacher Hörnle en daarachter begint dan het vlakkere deel van de Allgäu.
Drie bergtoppen, een bergrug en verwarring over de namen
Het leuke aan deze wandeling: je wandelt maar weinig kilometers en neem toch drie bergtoppen mee. De eerste die je bereikt is de Kühgundspitze op 1890 meter. Hier staat het Gipfelkreuz en kan het op zonnige dagen best druk worden omdat veel wandelaars hier pauze houden. Dan is het de moeite waard verder te lopen naar de volgende bergtop: de Kühgundkopf op 1907 meter. Heb je een Oostenrijkse kaart in de hand? Dan sta je nu op de Wannenkopf op 1908 meter. Lekker verwarrend 😉 Een ding is zeker: een mooi 360-graden-uitzicht heb je vanaf deze bergtop. Niet makkelijk kiezen in welke richting je gaat kijken tijdens je pauze. Wij kiezen voor de kant van de Allgäuer Alpen met zicht op de Zipfelsalpe die ingebed is in de glooiende groene weides met een slingerend beekje en erachter de met sneeuw bedekte bergen. “De volgende keer gaan we daar wandelen, oké?” zeg ik enthousiast tegen mijn wandelvriend terwijl ik nog een wortel eet. Hij bevestigt. Ik hoop dat de herfst nog even voortduurt en er binnenkort niet opeens een meter sneeuw in de bergen ligt. Ach, dat is van latere zorg, nu kunnen we nog even genieten van de warme herfstzon.
Over de Iselergrat naar de top van de Iseler
Vanaf de Kühgundkopf kun je goed zien hoe de route verder gaat: over de Iselergrat naar de top van de Iseler. Vanaf hier lijkt het paadje onmogelijk smal. Als we even later verder wandelen, merken we dat het goed te doen is. Het pad tussen de Kühgundkopf en de Iseler is een zogenaamde Gratwanderung, over de rug van een berg met links en rechts een afgrond, maar wel een relatief makkelijke. Het pad is breed genoeg om tegenliggers te passeren en persoonlijk krijg ik nergens een onveilig gevoel. Soms kruist hier trouwens de Salewa Klettersteig, die de Kühgundkopf en Iseler met klimmen en klauteren verbindt (let op: alleen in het seizoen en met passende uitrusting). Wij wandelen vlot verder en bereiken na een uur het Gipfelkreuz van de Iseler. Onze laatste pauze is nog helemaal niet zo lang geleden, maar het is hier weer zo mooi, dat we toch nog een tijdje op de rotsen gaan zitten. Alpenkouwen – die met de kenmerkende gele snavel – landen nieuwsgierig op de rots voor ons om te checken of we misschien nog wat te eten hebben.
Afdaling naar Oberjoch met Kaiserschmarrn-pauze
Daarna zetten we de afdaling richting Oberjoch in. Dat gaat redelijk vlot, want ondanks wat los gesteente, is het pad naar beneden eenvoudig te bewandelen. Het gaat ons bijna wat te snel: het is waarschijnlijk de laatste echt warme herfstdag en daar willen we optimaal van genieten. Dus besluiten we nog even op het terras van de Wiedhag Alpe te zitten. Een blik op de menukaart laat ons watertanden, maar de beslissing is snel genomen. De wandelvriend en ik hebben er een sport van gemaakt Kaiserschmarrn bij berghutten en almen te ‘beoordelen’. Niet veel later smullen we van de luchtige stukken gekarameliseerde pannenkoek. De amandelen zorgen voor extra crunch. De wandelvriend vindt het gebrek aan rozijnen fijn, ik vind het jammer. Eindoordeel: erg lekker, misschien wel de beste die we tot nu toe gegeten hebben en er is wat betreft de smaak nog maar weinig ruimte voor verbeteting. Het is in ieder geval een smakelijke afsluiter van deze mooie wandeling.
Wandelen naar de Kühgundkopf & Iseler in Bad Hindelang
- Lengte: 11,6 km
- Hoogtemeters: ↗ 720 m ↘ 720 m
- Moeilijkheidsgraad: T2-T4. De Nordgrat (Oberjoch-Kühgundspitze) is T4 met een smalle bergkam, staaldraad en stukjes klauteren. De Iselergrat tussen de Kühgundkopf en Iseler is T3. Het pad van de Iseler naar beneden is T2, maar heeft op sommige plekken wel los gruisgesteente. Tredzekerheid vereist, met hoogtevrees is deze wandeling geen goed idee.
- Bereikbaar met het openbaar vervoer: ja, je kunt vanaf Sonthofen en Bad Hindelang met buslijn 48 naar bushalte Oberjoch, Ort/B 308 rijden. Actuele informatie krijg je via Mona.
