Een lente-spektakel. Zo kun je deze wandeling via de Hündle en de Buchenegger Wasserfälle in Oberstaufen wel samenvatten. Heuvels vol paarse krokussen, het geklater van beekjes, indrukwekkende watervallen die bulderen van het smeltwater, de zoetige geur van net gemaaid gras en het contrast tussen groene weilanden en witte bergtoppen. Ik hou van het voorjaar in de Alpen. En het fijne aan de Allgäu (Beieren) is: op de middelhoge bergen kun je in de lente perfect wandelen.
Echt lente: krokussen op de Hündle in Oberstaufen
De dauwdruppels glimmen nog als pareltjes in het gras als ik samen met een vriend aan een wandeling in Oberstaufen begin. Het is de eerste echte lentedag van dit jaar: de zon schijnt en de voorjaarsbloeiers komen tevoorschijn. In grote delen van de Allgäu kleuren de weides geel van de paardenbloemen. Maar in Oberstaufen kleurt de Hündle paars. De Hündle is een wandelgebied in het zuidwesten van de Allgäu, in Beieren. Nog voor de eerste gondel omhoog gaat, starten we aan de wandeling omhoog naar de Hündle. Binnen ongeveer een uur bereiken we over de asfaltweg het bergstation en wandelen dan verder over een gravelpad naar de Hündlekopf. 1111 meter hoog is deze bergtop en vanaf hier hebben we een mooi uitzicht op het Naturpark Nagelfluhkette met de kenmerkende bergrug Hochgrat aan de ene kant en de Salmaser Höhe met het Alpenvoorland aan de andere kant. Ook de Alpsee in Immenstadt is vanaf hier goed te zien.
Op de Hündlekopf spotten we de eerste kleine, witte krokussen. Maar dat is niets in vergelijking met wat ons nog te wachten staat. We wandelen in oostelijke richting over de heuvelrug. En daar begint het lentespektakel. Het frisgroene gras op de glooiende bergrug is bezaaid met duizenden paarse krokusjes. Het is alsof de berg is bedekt met een bloementapijt. En ertussen zoemen overal hommels en bijen. Als je hiervan geen lentegevoel krijgt! We doen wel een uur over de kilometer tussen de krokusvelden. Soms lig ik op mijn buik in het gras om het contrast tussen de gele stamper en de blauwpaarse bloemblaadjes te fotograferen, dan zitten we in stilte op een bankje te genieten van dit natuurschouwspel.
Wil je weten of de krokussen op de Hündle al bloeien? In het voorjaar wordt de Krokusticker van Oberstaufen bijna dagelijks geactualiseerd.
Premiumwanderweg Wildes Wasser in Oberstaufen doet naam eer aan
Als we ons los weten te rukken van de krokussen, wandelen we verder in oostelijke richting, onder de Hoher Teufellift door naar de Mittelbach. Bij deze beek in het bos maken we een bocht en gaan in zuidwestelijke richting verder. We wandelen inmiddels op de Premiumwanderweg Wildes Wasser en die doet vanaf hier zijn naam echt eer aan. De beek ‘begint’ met een kleine waterval, die je vanaf het wandelpad snel mist en in de zomer door de bladeren waarschijnlijk nauwelijks zichtbaar is. We volgen een tijdje de beek, die links van ons een stuk lager door het bos stroomt. Na een paar honderd meter bevinden we ons op gelijke hoogte met het water, dat van alle kanten met kleine stroompjes gevoed wordt. Ook hier zijn overal de eerste tekenen van voorjaar te zien: natuurlijk het smeltwater dat kabbelt, maar ook knoppen aan de bomen en de bosbodem die bezaaid is met gele en witte bloempjes.
Op deze wandelroute zie je steeds weer Nagelfluh. Dit is een gesteente dat door zijn uiterlijk ook wel ‘Herrgottsbeton’ wordt genoemd. De Nagelfluh-gesteente bestaat uit rivierkiezels die met zachter gesteente zoals kalk tot een conglomeraat zijn verbonden. Het lijkt alsof spijkers ”Nagel’) zo diep in de rots zijn geslagen dat alleen hun kop er nog uitsteekt.
Weides vol voorjaarsbloemen en een verstopte waterval
We steken ten slotte met een houten brug het water over en wandelen verder over een gravelpad tussen de weilanden. Nu weet ik weer precies waarom de lente misschien wel mijn favoriete seizoen in de bergen is. De weides zijn fris groen; overal bloeien bloemen, zoemen insecten. En terwijl het in het dal en op de middelhoge bergen al echt lente is, zijn de hogere bergtoppen nog met een laagje sneeuw bedekt. Zo ook hier. We bevinden ons rond de 1000-metergrens in het Naturpark Nagelfluhkette en hier komt de natuur tot leven. Maar rechts van ons torent de Hochgrat hoog boven ons uit en daar is het nog echt winter. Het is een prachtig gezicht. Dit contrast is precies waarom ik het voorjaar in de Alpen zo fascinerend vind.
Terwijl we steeds meer afdalen, zie ik tussen de bomen door opeens een kleine waterval. Als ik niet zo om me heen had gekeken, had ik ‘m misschien niet eens gezien en ik vraag me af of je ‘m in de zomer door de bomen überhaupt ziet. “Zullen we kijken of we wat dichterbij kunnen komen,” vraag ik. Natuurlijk. Dus stappen we door de beek richting de waterval en jawel, we kunnen er heel dichtbij komen. Ik hoef geen moment langer na te denken, verruil mijn wandelkleding voor een badpak en loop het water in. Eerst houd ik me nog voorzichtig aan de stenen vast, dan hups ik in het ‘bubbelbad’ waar de waterval in de poel valt. “Ben je gek?” lacht mijn wandelpartner als ik me daarna laat drijven. Met mijn handen beweeg ik een beetje zodat ik precies daar kom te liggen waar de zon de waterpoel verlicht. Mijn huid wordt langzaam rood van de kou, maar de lach gaat niet meer van mijn gezicht. Laat de bergzomer maar komen!
Wil je nog meer lente in de Allgäu beleven? In mijn artikelen over lentewandelingen in Pfronten en voorjaarsvakantie in Füssen vind je nog veel meer inspiratie!
Wilde waterval: de Buchenegger Wasserfälle in Oberstaufen
We wandelen verder door het bos. Op het eerste gezicht zou je dit als een ‘chaosbos’ kunnen beschrijven: tussen de imposante bomen liggen en staan ook veel dode stronken. Op een informatiebord lezen we dat dood hout sinds een aantal jaar niet meer opgeruimd wordt. Niet uit luiheid, maar omdat dood hout een kleine biotoop op zich is. Waar leven vergaat, ontstaat namelijk nieuw leven, bijvoorbeeld voor insecten en paddenstoelen.
Als we in het bos een stalen hek zien, weten we dat we bij de volgende highlight van deze wandelroute in Oberstaufen zijn aangekomen: de Buchenegger Wasserfälle. Vanaf onze hoogte is het bulderende water alleen nog maar te horen. We dalen over een modderig pad af, slaan rechtsaf en dan staan we er opeens plotseling voor. Het is een van de indrukwekkendste watervallen die ik ooit in Duitsland heb gezien. Al duizenden jaren stroomt hier de rivier de Weissach. In de loop der tijd zijn de tussenliggende zachtere lagen zandsteen en mergel door de kracht van het water geërodeerd en weggespoeld. Overgebleven is het veel hardere Nagelfluhgesteente. Daardoor zijn op twee verschillende hoogtes bekkens ontstaan, waardoor de waterval in twee ’tredes’ met waterpoelen ertussen naar beneden stort.
We gaan op de rotsen aan het water zitten. Ik voel de koelte van het water en kleine spetters in mijn gezicht. Waar de waterval in het bekken stort, borrelt het met enorme kracht weer omhoog. Het stuift in vlagen over het oppervlakte en klotst tegen de rotswanden op. Het is gewoon heerlijk om naar dit natuurgeweld te kijken. Nog geen vijftig meter verder wordt de rivier weer breed en kinderen spelen op het kiezelstrandje aan het water. Daar steken wij het water met een stalen hangbrug over en klimmen door het bos weer omhoog. We wandelen links om de Hündlekopf heen, drinken nog een schorle op het terras van Seppl’s Gartenwirtschaft en lopen dan terug naar het dal.
PS. Bij zomerse temperaturen krijg je misschien wel zin om een duik te nemen in de Buchenegger Wasserfälle. Let op: dit kan echt gevaarlijk zijn. Onder de waterval bevindt zich een diep bekken, een zogenaamde ‘Gumpe’. Door de kracht van het waterval kan het moeilijk worden om weer boven te komen. Ook springen van de ene in de andere poel – ‘Gumpen jucken’ – is vanwege wisselende waterstanden niet aan te raden.
Wandelroute Hündle & Buchenegger Wasserfälle Oberstaufen
- Lengte: 14,4 km
- Hoogtemeters: ↗ 460 m ↘ 460 m
- Moeilijkheidsgraad: T1-T2
- Bereikbaar met het openbaar vervoer: met de trein naar Oberstaufen en met buslijn 39 tussen Oberstaufen en Immenstadt naar halte “Knechtenhofen/Hündlelift”
- Horeca: je passeert verschillende Alpen (brood, koude maaltijden, taart en koffie).
