Soms maak je een wandeling waarvan je je bijna elke stap nog kunt herinneren. Die naar de top van Tauern is er voor mij zo een. De smalle rotsige paadjes, de blauwe kleur van de Plansee, de besneeuwde bergtoppen om ons heen, de schaduwen van de wolken die over het meer heen gleden, de metersdiepe afgronden… De indrukken zitten als een filmpje in mijn hoofd en voor dit artikel heb ik geprobeerd ze in woorden om te zetten. Want wie wil wandelen bij de Plansee in Tirol én wel van een kleine, alpiene uitdaging houdt, wordt zeker blij van deze tour.
Door het bos steil omhoog
De eerste paar honderd meter stijgen we nog licht, maar al snel wordt het pad steeds steiler. En smaller. En onduidelijker. Soms moeten we over kronkelende boomwortels en losse grond klauteren. Ook in de schaduw van de bomen krijgen we het er warm van. Een uitzicht hebben we nauwelijks, want ondanks dat het pas mei is, is het bladerdek van de bomen al erg dicht. Maar dat zal snel veranderen als we boven de boomgrens komen, dus wandelen we gestaag bergop. De hele weg omhoog komen we trouwens niemand tegen. Erg bijzonder voor een zonnige zaterdag, zeker omdat we nog net een plaatsje op de parkeerplaats wisten te bemachtigen. De Plansee in Tirol is geen echte Geheimtipp, deze wandeling lijkt dat wel te zijn.
Via de Zunterkopf naar de Tauern
Als we de boomgrens passeren, hebben we voor het eerst een fantastisch uitzicht op de Plansee. En ook onze eerste bergtop voor vandaag krijgen we in zicht: de Zunterkopf. Het pad wordt alpiener: smal, rotsig en soms met een diepe afgrond naast ons. We stijgen nog een paar meter en bereiken dan het Gipfelkreuz op de Zunterkopf. Als je dacht dat je de Plansee net goed kon zien, dan word je hier helemaal blij. En ook ons volgende doel is al te zien: de Tauern.
Dan is het koppie erbij, want het pad tussen de Zunterkopf en de Tauern is erg smal en er ligt veel los gesteente. Als ervaren bergwandelaars worden we wel blij van een beetje uitdaging, maar we moeten ons goed focussen en stellen onze gesprekken tot later uit. Ook omdat we een stel passeren dat duidelijk met de verkeerde uitrusting (lees: sneakers) op pad is gegaan en wel een paar bemoedigende worden kan gebruiken. Dan is het tijd voor de laatste paar hoogtemeters, een beetje klauteren over de rotsen.
Top van de Tauern: fantastisch uitzicht op de Plansee
Boven aangekomen is het eerste wat ik zie: het glimmende Gipfelkreuz. En daarna: een adembenemend uitzicht op de Plansee. Als een soort fjord strekt het enorme meer zich voor ons uit. De vorm en kleur van de Plansee zijn schitterend. En rechts ervan bevindt zich nog een ander meer met een al even bijzondere kleur: de Heiterwanger See. Van dit uitzicht willen we eerst even een tijdje genieten, dus pakken we onze lunch uit. Ik vind het onvoorstelbaar dat we de enigen op de Tauern zijn, maar het maakt de wandeling nóg bijzonderder. Zwijgend en genietend eten we onze broodjes op. Tegen de tijd dat we toch niet meer de enigen op de top zijn, is het voor ons tijd om weer af te dalen.
Spannende paadjes én nog meer mooie uitzichtpunten
De afdaling naar de Plansee is minstens zo spectaculair als het bergop wandelen. De wandelpaden zijn steil en soms dicht begroeid met struiken. Het is duidelijk dat op deze plek aan de Plansee geen massa’s mensen wandelen. Maar oh, wat is het hier mooi. Met nog een paar honderd meter dalen voor ons, komen we bij een bekend uitzichtpunt. De meeste wandelaars en fotografen komen direct bergop vanaf de Plansee hierheen en lopen daarna weer naar beneden. Wat zij dan missen: het paadje dat wij vanaf de andere kant hierheen wandelen. Voor liefhebbers van alpien terrein, is dit stukje een leuke uitdaging. Deels is het pad afgebrokkeld, de diepte in naar de kant van de Heiterwanger See. Daar is een touw bevestigd, zodat je extra houvast hebt. Dan kun je even op adem komen voordat de laatste meters naar het uitzichtpunt over een pad van ongeveer 20 centimeter breed met aan beide kanten een afgrond gaat. En dan kun je in alle rust genieten van het heerlijke uitzicht op de Plansee.
Let op: dit stukje vraagt om tredzekerheid en wandelervaring.
Langs de Plansee terug wandelen
Na het uitzichtpunt wordt de wandeling weer relaxter. De afdaling naar de Plansee gaat dan voornamelijk nog door het bos en er is weer ruimte om te kletsen. Ongeveer 1,5 uur nadat we op de Tauern stonden, bereiken we de oever van de Plansee. Het water klotst in kleine golfjes tegen de ronde keien. Als de wind even gaat liggen, weerspiegelen de met sneeuw bedekte bergtoppen in het heldere water. Over het oeverpad wandelen we terug naar begin van de wandeling. Wat betreft kilometers is dit deel van de wandeling bijna net zo lang als het alpiene deel, maar het loopt zo makkelijk, dat we er maar de helft van de tijd voor nodig hebben. Lekker om zo even uit te wandelen langs de Plansee.
Tip: Vanaf de Kleiner Plansee namen we nog een stukje van de Ministersteig mee. Wie nog energie heeft, kan ook de hele rondwandeling op de Ministersteig bij de Stuibenfälle wandelen. Dit is een erg mooie route langs watervallen.
Wandeling naar de Tauern aan de Plansee
- Lengte: 10,5 km
- Hoogtemeters: 900 meter omhoog en omlaag
- Moeilijkheidsgraad: zwaar (deels erg steil en moeilijk zichtbare paden, soms klauteren en soms smalle paadjes langs afgronden)
- Bereikbaar met het OV: helaas niet direct. De enige optie is met de bus naar de halte ‘Breitenwang Mühl Gh Weinbauer’ en dan de 1,5 km naar de parkeerplaats van de Stuibenfälle wandelen. Bij deze halte stopt o.a. buslijn 3 vanaf het station in Reutte en 110 vanuit Füssen. Bekijk online de dienstregeling.
Nog meer wandelinspiratie voor deze omgeving → 6 mooie wandelingen in Reutte
